De wijze waarop ‘uncle’ Donald vriend en vijand
tegen zich in het harnas weet te jagen zal hopelijk niet
bijdragen tot een conflict met Noord-Korea maar wel mede “de
ammunitie” leveren tot het uiteindelijk breken van de macht van
de V.S. sinds W.O. II. Dit “vooruitzicht” brengt ons opnieuw
terug bij 15 augustus 1971 toen de dollar losgekoppeld moest
worden van het goud en vervolgens in 1974 de zgn. petrodollar
(olie tegen dollars) werd geïntroduceerd.
Ondanks Nixons toezegging ‘the dollar will be good as gold’
hoopte hij dat de dollar tenminste zo goed als olie zou zijn.
Het Arabisch koningshuis in die tijd nog nauwelijks verzekerd
van een veilig voortbestaan, werd de petrodollar letterlijk door
de strot geduwd met enerzijds de verzekering van een zeer goede
olieafnemer en anderzijds van een militair schild (tegen Iran en
Sovjet-Unie). Met de dollar als autonome reservevaluta kon de
V.S. ongerijmd inkopen doen met jaarlijks grote tekorten op de
handelsbalans, terwijl de rest van de wereld eerst dollars moest
kopen om ueberhaupt internationaal “boodschappen” te kunnen
doen.
Wat vormt nu de game changer?
De aanjager hiervan is China dat intussen naar
schatting tussen 20.000 en 30.000 ton goud en misschien zelfs
meer aan goud bijeen heeft gesprokkeld. Daarnaast ligt er nog
een berg dollars in de orde van grootte van totaal ruim $3.000
miljard op de plank die maar moeizaam is af te bouwen. Voorts
voelt China zich allerminst ‘heimisch’ met de hete adem in de
nek van Trump omgeven door een militaire ‘junta’ van generaals
als Kelly, Mattis en McMaster.
Echter, met dergelijke voorraden goud en
greenbacks bezit China qualitate qua een hefboom om de
wereldmacht van de V.S. te breken. De aanzet daartoe einde dit
jaar is al met zoveel woorden aangekondigd. Intussen was de
goudprijs tot boven $1.300 per ounce gestegen, communicerend met
de daling van de dollar. Met een daling van de dollar ad 11%
(aanvang dit jaar stond de goudprijs op $1.150) zou een stijging
tot $1.275 “gerechtvaardigd” zijn.
Binnen dit spectrum heeft de BIS (Bank of
International Settlements) te Basel volgens eigen rapportage de
afgelopen 12 maanden al meer dan 400 ton (record!) “verswapt” om
de stijging van de goudprijs een halt toe te kunnen toeroepen.
De recente fysieke vraag naar goud en ook zilver voortgestuwd
door liquidaties o.m. uit de aandelensector was ver
bovengemiddeld. Tot dusver kon de goudprijs sinds september 2011
“onder controle” worden gehouden.
Niet alleen het edelmetaal is onderdeel van
manipulatie, zo ook de geldhoeveelheid alsmede de rente, de
valuta en indirect ook Wall Street met de afgeleide beurzen. De
rest van de wereld moest tevens met lede ogen toezien op welke
wijze de dollar als reservevaluta op een ongehoord abjecte
manier kon worden “uitgewoond”. De grote handelsoverschotten van
een land als China alsmede de petrodollars konden voorts
moeilijk anders worden geïnvesteerd dan juist in Amerikaans
staatspapier dan wel in Amerikaans wapentuig (Saudi Arabië). Je
zou ook kunnen zeggen dat met name China in feite de Amerikaanse
wapenindustrie heeft gefinancierd die nu juist mede bijdraagt
tot hun eigen fysieke bedreiging.
Intussen heeft via de Shanghai Cooperation
Organization met als kern China en Rusland aangevuld met landen
als Kazakstan, Kyrgistan, Tadzikistan, Uzbekistan en recent met
India en Pakistan al een aardig ‘gold backed’ collectief
geformeerd met een inwoneraantal van ruim 40% van de
wereldbevolking. Dit conglomeraat zal naar verwachting langs de
nieuw aan te leggen zijderoute voorzien van een geavanceerde
infrastructuur binnen afzienbare tijd de door schuld verscheurde
V.S. en Europese Unie overschaduwen. De geopolitieke ‘balance of
power’ zal hiermee van de Atlantische wereld naar Eurazië
verschuiven.
Nu China bovendien een ‘yuan-based gold-backed’
oliecontract heeft aangekondigd met de bedoeling olieproducenten
te lokken hun ontvangen yuans te converteren in goud, zal het
goud als de ‘master currency’ weer de rol krijgen die het vóór
1971 ook had. Niet dat China voornemens is om haar eigen
goudvoorraad “in de uitverkoop te doen” maar dat geldt des te
meer wel de voorraad dollars. Door het aanbod de
olieleveranciers te betalen met een aan goud gekoppelde yuan
zullen deze met graagte van deze “faciliteit” gebruik maken,
waarmee de dollar buiten spel komt te staan. Immers, de Chinese
munt kan nu worden omgezet in goud dat door China op de Londen
Bullion Market via de Bullion Banks wordt aangekocht.
Dit zijn de instituten die de edelmetaalprijzen
op de COMEX (futures beurs) in New York “controleren” maar bij
introductie van dit nieuwe oliecontract evenwel daadwerkelijk
zullen dienen te leveren, terwijl op de COMEX tot dusver
nooit of nauwelijks om levering werd gevraagd.
Het behoeft geen uitleg dat hiermee tevens een
einde komt aan dit zgn. backwardation “spelletje” waarbij de
‘longs’ doorgaans de ‘loosers’ waren. De Bullion Banks zullen
nooit de Chinese munt als petroyuan wensen te accepteren maar
daarentegen dollars verlangen die China in overvloed heeft. Dus
de olieproducenten ontvangen uiteindelijk goud terwijl China
tegelijkertijd van de overtollige dollars afkomt, twee vliegen
in één klap!
Daar de verwachte goudvraag van de
olieproducenten ‘ongoing’ groot zal zijn, zal de goudmarkt weer
‘in contango’ (met een hogere termijnprijs) door vraag en aanbod
worden bepaald. Naar verwachting zullen vervolgens alle
grondstoffenleveranciers in het voetspoor van de olieboeren
willen treden. China met Rusland zullen dan het marktbeeld gaan
bepalen, waarmee de machtsrol van de V.S. wordt zoek gespeeld
met bovendien een valuta die straks zal worden gemeden als die
van een melaatse. |