Tekenend is
dat de Baltic Dry Index, die de mondiale droge vervoersstromen
optekent, sinds 2011 nauwelijks meer enige opleving heeft laten
zien.
Nu zijn we
sinds 2008 wel aan het een en ander gewend geraakt maar deze
beelden roepen weer soortgelijke herinneringen op. Let wel: in
dit geval was/is corona de oorzaak als gevolg van het feit dat
de markten de negatieve gevolgen ervan nog niet echt hadden
ingeprijsd.
Naarmate het
virus verder om zich heen slaat, zal dat in de eerste plaats
effect hebben op de economie, waarvan de beurs de neerslag
vormt. Ongetwijfeld zal het een enorme krachttoer voor de
financiële beleidsmakers worden om “dit schip” nog enigszins op
koers te houden.
Dekking
Op enig
moment, ongeacht of dit gedurende deze of de volgende paniekgolf
plaats vindt, zal de markt ontdekken dat het dweilen met de
kraan wijd open is en dat veel van het verdiende maatschappelijk
vermogen in de val zit van non-cash malafide investeringen. De
belastinginkomsten zullen ongetwijfeld sterk terugvallen,
terwijl het vermogen van de centrale banken ‘next-to-nill’ is
gebleken. Dit vormt de ‘trigger point’ voor goud om alle
barrières te doorbreken, waarmee de monetaire beer los is!
Het is
wellicht goed nog even in herinnering te roepen dat de
gemiddelde gouddekking ten tijde van de “Great Financial Crisis
in de jaren ’30 nog altijd ruim 50% was tegen thans
<6%! Met de thans uitstaande schulden zullen we bij een
dergelijke dekking dus minstens op tien maal de huidige voorraad
goud moeten uitkomen. Afgezien van het prijsplaatje moet je je
afvragen waar al dat goud zo snel vandaan moet komen?
Na de crashes
van voormalige ‘empires’ op soortgelijke wijze refereert de
huidige toestand sterk aan een uitspraak van Will Durant, bekend
van zijn indrukwekkende civilisatiestudies:‘despite the
tremendous growth in knowledge over 5,000 years, wisdom has
little changed’. Kennelijk zet ook hij grote vraagtekens bij
een bevredigende afloop van de mêlee aan uitdagende problemen –
klimaat, habitat, voedselketen en monetair systeem – waarvoor we
ons anno 21e eeuw gesteld zien. Die uitdaging kunnen
en mogen we niet langer bij ons nageslacht neerleggen. Hoe meer
uitstel en vertraging, hoe hoger en pijnlijker de rekening!
Robert Broncel
Copyright,
27 februari 2020
PS. deze
column wordt ook verzonden aan DNB president Klaas Knot. |