Teneinde toch
enige rechtvaardiging in haar bestaansrecht te vinden, bracht de
Fed begin deze maand het halfjaarlijkse Financial Stability
Rapport uit, met daarin wijzend op de ‘elevated asset elevations’,
de ‘high risk appetite’ en het grote aantal uitstaande leningen
zowel bij huishoudens als het bedrijfsleven. Volstrekt oud
nieuws!
Met de beurzen
op een ‘all time high’ die verder naar “de stratosfeer” gekeerd
staan, dient de belegger geen hoogtevrees te hebben. Het plaatje
werd voorts “verfraaid” met het onverwacht hoge groeicijfer in
het eerste kwartaal met 3,2%, het hoogste sinds 2015. Tegelijk
was er sprake van een lager handelstekort als gevolg van een
lagere import doordat de vraag afnam zonder dat er sprake was
van een substantieel hogere export. Er doorheen kijkend bepaald
niet wat je noemt een sterke uitslag. Het laatste lage tekort
dateerde van de jaren 2008/9.
Mismatches
Als de euforie
gepaard gaat met ‘mismatches’ dan gelden deze als
waarschuwingssignalen. Onderkend waren de ‘all time highs’ die
al langere tijd niet in overeenstemming zijn met de kwaliteit
van de economie (constante groei in combinatie met een relatief
lage staatsschuld).
Recent werd de
beurs opgefleurd met het jongste wederom lagere
werkloosheidscijfer. Op zich verheugend zeker als er thans
slechts 6,2 miljoen Amerikanen als ‘unemployed’ te boek staan.
Maar opgeteld bij de 95,57 miljoen ‘not in the labor force’
categorie (werkloos maar niet meer als werkzoekend ingeschreven)
dan resulteert volgens John Williams van Shadowstats een
werkloosheid van 21,2%. Voorts steeg het aantal ‘not in the
labor force’ nagenoeg even sterk als waarmee de categorie ‘not
employed’ was gedaald, coïncidentie?
Begin deze
maand rapporteerde Bloomberg dat Trump overweegt om het
‘national poverty level’ aan te passen, omdat er te veel mensen
gebruik maken van ‘welfare programs’ om aanspraak te kunnen
maken op medische voorzieningen en ‘foodstamps’. Een gezin
bestaande uit vier personen met een jaarinkomen van maximaal
$25.900 wordt geacht beneden de armoedegrens te leven. Eén van
de voorstellen was om de ‘chained CPI’ (inflatie) wat naar
beneden bij te stellen, zodat de consument zal uitkijken naar
goedkopere producten. De bedoeling hiervan is om de toegang tot
bijstand te verhogen en door uit te gaan van een wat
“vriendelijker” inflatie heeft de Fed nog minder reden om de
rente te verhogen (twee vliegen in één klap).
Al in december
vorig jaar gaf Trump aan dat miljoenen lichamelijk gezonde
mensen aanklopten voor bijstand zonder op zoek te zijn naar
werk. Het gaat er juist om deze mensen van afhankelijke
staatssteun te bewegen naar ‘a good paying job and a rewarding
career’, zoals hij zei.
Op dit moment
verkeren er volgens een speciaal VN rapport 40 miljoen
Amerikanen op de armoedegrens, 18,5 miljoen in extreme armoede
en 5,3 miljoen in Derde Wereld condities.
Voorts meldde
het American Cancer Institute dat maar liefst 137 miljoen
Amerikanen zoals werd uitgedrukt: ‘suffered medical financial
hardship in the past year’. Dat geldt dan ruim een derde van de
bevolking!
Ook stond het
bovengenoemde VN rapport stil bij het feit dat de V.S. ‘has one
of the highest rates of income inequality among Western nations’.
In dit rapport werd Trump bekritiseerd voor de $1,5 biljoen
belastingverlagingen die deze ongelijkheid nog sterker
accentueren.
Overigens is
de groeiende inkomens- en vermogensongelijkheid een fenomeen dat
thans in toenemende mate in steeds meer landen valt waar te
nemen, met “de gele hesjes” in Frankrijk als het meest naar
buiten tredende trendsignaal. Ook DNB maakte van deze
ontwikkeling onlangs met enige zorg melding. |