Header

Columns 2015 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007 2006 2005 2004

“FINANCIËLE STABILITEIT”

(14 april 2014)

 

Tijdens het voorjaarsoverleg tussen het IMF en de Wereldbank was het thema ‘Managing the Transition to NormalityImplications for Fiscal Policy’. Centraal daarin stond de vraag of het huidige “onconventionele” beleid diende te worden voortgezet. Het zal niet verbazen dat het “rijkelijk laten vloeien van de drank” met een stemverhouding van 67 tegen 33 de voorkeur genoot. Zie hier een verkort verslag van de discussie tussen voorzitter Evans en Willem Buiter.

 

Onder leiding van Federal Reserve Bank of Chicago president Evans ontaardde deze discussie echter al ras in een aanklacht jegens het huidige Amerikaanse monetaire beleid. Het was nota bene Citigroup’s hoofdeconoom Willem Buiter – intussen niet onbekend – die het voortouw nam en zich scherp afzette tegen het Fed beleid dat hij als uiterst risicovol zag zonder meer soelaas te bieden dan een voortkwakkelende economie alsmede een verder toenemende staatsschuld. Of Citigroup met zijn uitspraken gelukkig was, kan worden betwijfeld.

 

Evans beriep zich op het feit dat de V.S. “het standaard transmissie mechanisme” hanteert waarmee overigens tot dusver nog nooit openlijk naar buiten is gekomen. Dit komt inhoudelijk neer op het reduceren van de financieringskosten (lage rente!). Dit is immers goed voor de vastgoed- en de autosector. Tegelijkertijd dient hiermee de inflatie te worden aangewakkerd, het eerst merkbaar in stijgende lonen. Dat gebeurt echter nog steeds onvoldoende. Buiter omschreef dit beleid dan ook als ‘poor man’s monetary policy’ die alleen geleid heeft tot hogere aandelen- en obligatiekoersen en een goedkopere dollar.

Daarentegen voorzag Evans het risico van het voortijdig beëindigen van het huidige “accommodatieve” beleid dat zou appelleren aan ‘the human nature’. Hij stelt vast dat de Amerikaanse consument nog lang niet op het niveau van 15 jaar geleden verkeert, hetgeen  geen signaal van kracht inhoudt, eerder van risico. Niet onbelangrijk: met dit argument tracht de Fed – als het fout gaat(!) – straks weg te komen.

 

Buiter stelde dat de Fed zich geen dubbel mandaat – werkgelegenheid en inflatie – maar een triple mandaat heeft toegeëigend in de vorm van financiële stabiliteit  welke laatste altijd voorop blijkt te staan. Buiter wijst Evans op de kredietexplosie vóór 2008 met daarna uitsluitend oplopende “bubbel” beurzen vanwege het gevolgde QE beleid, hetgeen de huidige situatie alleen nog maar veel bedenkelijker heeft gemaakt. Buiter kreeg veel bijval van de Indiase bankpresident Rajan die wees op het feit dat alle centrale bankiers ter wereld zich dienen te conformeren aan het Fed beleid door zich anders uit de markt te prijzen. Of zoals de vorige BIS (Bank of International Settlements) directeur Andrew Crocket het verwoordde: ‘extreme monetary easing is more cause than medicine’.

 

Intussen persisteren de optimisten bij de huidige bull markt die wordt gedreven door economisch herstel en verwachte stijgende bedrijfswinsten niettegenstaande een verzwakkende economie in de opkomende landen alsmede een stagnerende economie in euroland.

 

Tegelijkertijd is er sprake van een ongekend grote ‘pool of trend-following finance’ (hedge funds en ETF’s) met een totale omzet van ruim $ 6.000 miljard, nog afgezien van de tientallen biljoenen in afgeleide producten (derivatives). Er hoeft maar weinig te gebeuren voordat dit kaartenhuis in elkaar dondert. Dit is ook de reden waarom Marc Faber een crash voorziet die 2008 zal doen verbleken.

 

Navigerend tussen de Scylla en de Charibdis hebben de centrale banken echter geen enkel alternatief dan de geldpers wijd open te laten staan, ook al wordt van de Fed’s zijde geopperd de kraan verder dicht te draaien. Een oplopende rente zal blijken een ‘no go area’ te zijn, dus Yellen zal wel weer een nieuw konijn uit de hoge hoed moeten toveren. Voorts luidt de verwachting dat ook de ECB opnieuw zal overgaan tot het opkopen van staatsobligaties (via de banken, want mag niet rechtstreeks) teneinde een deflatie scenario de kop in te drukken.

 

Van cruciaal belang wordt evenwel de datum van 1 juli a.s. wanneer de House of Representatives bill H.R. 2847 zal worden ingevoerd waarin de FACTA Provision is opgenomen die staat voor Foreign Account Tax Compliance Act. Dat betekent:

 

1)  dat alle banken ter wereld zich dienen te houden aan de richtlijnen van de IRS (Amerikaanse belastingdienst) m.b.t. de melding van elke transactie in US dollars

2)  dat bankrekeningen van V.S. burgers worden belast conform de Amerikaanse regels

3)  dat alle banken die zich niet aan deze richtlijnen houden, kunnen rekenen op forse sancties w.o. het verlies van hun cliënten alsmede hun belangen in de V.S.

 

Naar verwachting zullen de repercussies enorm zijn met als gevolg dat vele buitenlandse bankinstituten het met betrekking tot de V.S. verder voor gezien zullen houden en niet zullen wensen mee te werken aan deze vorm van kapitaalcontrole. De volgende stap zou kunnen zijn dat niet alleen banken hun dollaractiviteiten terugdraaien maar ook soevereine staten. De BRIC’s hebben al onderlinge valuta swap afspraken gemaakt vanwege de grote vraagtekens  rond de financiële stabiliteit van de dollar.

 

Maar ook het IMF in Washington heeft zich reeds in deze richting uitgelaten doelend op de institutie van de Special Drawing Rights (SDR), een mandje van de belangrijkste valuta’s.

 

Het instellen van kapitaalcontroles is doorgaans de laatste wanhoopsdaad van een failliet en desperaat bewind wanneer het inziet dat de intrinsieke waarde van haar munt tot niets is gereduceerd maar desalniettemin niet aan geloofwaardigheid mag inboeten.  

 

Het einde van de dollar als de wereldreserve valuta komt hiermee steeds meer in zicht en zal tegelijk voor edelmetaal een nieuwe rol impliceren. Het is om deze reden dat de Aziaten met China voorop grootschalig goud blijven inslaan teneinde een economische terugval zoveel mogelijk op te kunnen vangen. Alleen is de vraag gewettigd of men in dat werelddeel thans al zo ver is gevorderd dat een dergelijke omschakeling zonder al te veel schokken kan worden opgevangen. Het zou dus kunnen zijn dat de IRS vooralsnog aan het langste eind trekt zonder de illusie te hebben dat het met “de financiële stabiliteit” zo’n vaart niet loopt.

 

Robert Broncel Jr.

 

Copyright, 14 april 2014

 

CC. premier Mark Rutte en DNB president Klaas Knot

 
 

 

<< vorige

volgende >>

 

 
 

Disclaimer Portefeuille 

Hoewel alle berichtgeving alsmede de fondsprofielen met de grootste zorg worden samengesteld en uitgebracht, kunnen geen waterdichte garanties worden verstrekt. Wel wordt de berichtgeving vanuit eigen bron zowel als van externe professionele research pas na due diligence naar buiten gebracht. De deelnemer is te allen tijde zelf verantwoordelijk voor de opvolging alsmede de aan- en verkoopbeslissingen die hij/zij hieraan ontleent. 

Het portefeuillebeheer blijft onder het ressort van Robert Broncel, waarbij de deelnemer de vrijheid heeft al dan niet opvolging te geven aan de aanwijzingen ter zake. Het kan voorkomen dat door onvoorziene omstandigheden berichten te laat worden opgenomen zonder dat hiervoor verantwoordelijkheid kan worden genomen. Voorts zal de waarde van de portefeuille fluctueren en kunnen er nooit garanties voor de toekomst aan worden ontleend. 

Het intellectueel eigendom van de portefeuille, analyses en copyrights liggen bij Robert Broncel. Verder mag er zonder toestemming NIETS van deze site worden gekopieerd of op de een of andere wijze elders worden weergegeven.

2011 © Robert Broncel