|
Voorts is een nogal belastend document te vinden
op de internet site van de Federal Reserve Bank of St. Louis
(die als kritisch te boek staat van het gevoerde beleid door Ben
Bernanke). Dit document blijkt te gaan om een gedetailleerd plan
dat stamt uit april 1961 van de hand van de langst zittende Fed
president ooit William McChesney Martin, waarin op de
wereldwijde surreptitiuos rigging of the currency and gold
markets wordt ingegaan. In dit plan werd voorgesteld over te
gaan tot alteration, falisification, or withdrawal from
publication of U.S. government financial reports that otherwise
would be incriminating (wijziging, verdraaiing of het
onttrekken aan publicatie van financiële rapporten van de
Amerikaanse regering die mogelijk belastend zouden kunnen zijn –
dit doet denken aan Lenin’s woorden dat alle middelen gewettigd
waren om het kapitalisme te verslaan inclusief de bovenstaande,
RB), zichtbaar gemaakt
via deze link.
Reeds twee jaar geleden richtte GATA – gebruik
makend van de Federal Freedom of Information Act – het verzoek
aan de Fed toegang te verlenen tot its gold records, in
het bijzonder waar het ging om de zgn. swaps. Swaps zijn niets
anders dan “goudhandeltjes” tussen centrale banken om te kunnen
interveniëren op de goudmarkt op verzoek van een partij ter ene
zijde om zodoende de vingerafdrukken van de partij uit de boeken
te houden. Deze swaps worden beschouwd als een primary
mechanism of the gold price suppression scheme.
De Fed weigerde het achterste van de tong te
laten zien maar gaf volgens GATA waarschijnlijk per ongeluk toch
een soort onthulling ten beste. Zo kon het verkeren dat een lid
van de Fed’s Board of Governors de ontkenning tot toegang tot
het onderhavige dossier bevestigde. Deze bevestiging is af te
lezen op
deze link.
GATA liet het hierbij niet zitten en dagvaardde
de Fed voor het District Court for the District of Columbia (DC),
doch de Fed wist te verklaren dat er “geen stukken waren te
vinden die wezen op goudinterventies”. Op 3 februari 2010
verklaarde de rechter dat de Fed het recht had alle hierop
betrekking hebbende documenten geheim te houden behalve één dat
binnen twee weken openbaar diende te worden gemaakt. Al met al
duurde dit tot 18 februari van dit jaar. Het betrof het verslag
van de G-10 meeting samen met de Foreign Exchange Comittee in
april 1997 showing that central bank officials from
around the world conspiring in secret to coordinate their gold
market policies (aantonend dat centrale banken overal ter
wereld samenspanden om hun goudmarktbeleid te coördineren).
Zie
deze link.
Er blijken dus nog diverse andere “goudgeheimen”
bestaan. Het feit dat de Fed werd verordonneerd toch dat ene
geheim prijs te geven was voldoende om GATA door de Fed voor de
gerechtskosten ad $2.870 schadeloos te stellen.
Tegelijkertijd zond een adviseur van GATA, Rob
Kirby van Kirby Analytics in Toronto, een brief aan de Duitse
Bundesbank om een rapport te bevestigen dat het meeste Duitse
goud zich buiten Duitsland zou bevinden en wel voornamelijk in
New York “onder beheer” van de NewYork Fed (waar Timothy
Geithner de scepter zwaaide voordat hij minister van Financiën
werd, RB). De Bundesbank gaf als antwoord:
Zie
deze link.
“De Bundesbank houdt een belangrijk deel van haar
goudvoorraad in Duitsland aan terwijl een deel daarvan zich bij
centrale banken in de belangrijkste goudhandelscentra bevindt.
Dit heeft historische en markt gerelateerde redenen. De
Bundesbank dient goud aan te houden op verschillende
handelscentra teneinde haar activiteiten op dit terrein te
kunnen uitvoeren”. De vraag luidt dan vervolgens welke
activiteiten?
Eind vorig jaar stelde de Duitse journalist Lars
Schall een 13-tal vragen aan de Bundesbank die daarop antwoordde
met (zie
hier).
“Het beheer van buitenlandse reserves behoort tot
één van de gemandateerde taken van de Bundesbank als integraal
onderdeel van het Europese Systeem van Centrale Banken. U zult
begrijpen dat we niet kunnen ingaan op het verstrekken van
verdere informatie aangaande deze activiteit. In het bijzonder
vanwege de confidentiële aard van deze informatie zijn we niet
in staat nadere gegevens te verstrekken omtrent de locaties en
de hoeveelheden van het opgeslagen goud. Evenmin kunnen we
nadere informatie verstrekken inzake goudtransacties”.
Ook Republikeins afgevaardigde Ron Paul liep zich
te pletter op de onbereidwilligheid van de Fed om nadere
gegevens te verstrekken omtrent de aanwezige goudreserves in de
V.S.
Evenzo overkwam dit GATA drie jaar geleden bij
het IMF met de vraag: waar bevindt zich uw goud en is dit fysiek
in bezit of gaat het slechts om een claim op deze goudreserve
van één van uw lidstaten? Het instituut bleek bepaald geen trek
te hebben in het geven van een antwoord en liet het bij een
totale radiostilte.
GATA concludeert dat de meest officiële
informatie vanuit deze “bronnen” over goud niet meer is dan
desinformatie.
“Dank zij Wikileaks weten we intussen dat de
Chinese regering volledig instemt met de bevindingen van GATA
dat de Westerse centrale banken de goudprijs proberen te
onderdrukken ten faveure van hun eigen valuta. De westerse
landen hopen hiermee te bereiken dat andere landen zich niet tot
het goud keren in plaats van de dollar of de euro. Hiermee wordt
het bestaan van de dollar als reservevaluta geflankeerd door de
euro “het beste gediend”. Vandaar dat met name Aziatische landen
met China en India voorop naarstig doende zijn om hun
goudreserves verder op te hogen om straks juist niet meer
afhankelijk te hoeven zijn van volledige verwaterde valuta’s als
de dollar en de euro”.
GATA vult verder aan dat centrale banken weten
dat goud allesbehalve antiquiteitswaarde heeft en veeleer de
waarde van alle andere (papieren) valuta’s bepaalt. Bijgevolg
stelt ze dat de beschikking over de nationale goudreserves een
gevoeliger en machtiger wapen is dan een nucleair wapen. Het is
een cruciaal wapen in een valuta oorlog zoals deze nu zichtbaar
is middels het bewust laag houden van de rente waardoor de
valuta intrinsiek daalt of stijgt, zoals Zwitserland dat haar
valutaire onafhankelijkheid moest opgeven om de export (bijna
letterlijk) te zien ondersneeuwen. Derhalve vormt goud het
grootste “geheime wapen” in de financial universe. Waar
met nucleaire wapens afpersing kan worden afgedwongen, bereik je
met valutamanipulaties hetzelfde doel.
De V.S. met hun reservevaluta oefenen een
geweldige economische macht uit op de rest van de wereld
ongeacht of landen een eigen munt bezitten, simpel omdat ze
buitenlandse reserves in dollars aanhouden.
Tot dusver kwam de meeste kritiek uit China,
Rusland (Putin noemde de V.S. een parasiet op de rest van de
wereld gegeven de internationale dominantie maar tegelijkertijd
vanwege de steeds verder in koopkracht dalende dollar), Brazilië
en Venezuela.
GATA stelt vast dat het gold suppression
scheme niets meer dan een dollar support scheme is.
Dat dit al zo lang speelt komt doordat:
a) centrale
bankiers weigeren openheid van zaken te geven
b) de
financiële journalistiek er te weinig oog voor heeft en er niet
vol induikt.
Verder kon dit actieschema zo lang voortduren
omdat met behulp van de Westerse centrale bankiers de Westerse
in goud handelende bullion banks een fractionele reserve gold
banking system hanteerden. Hiermee konden ze veel meer goud
verkopen dan er ligt opgeslagen, omdat de meeste goudkopers –
financiële instituten en grote beleggers – nooit om levering
vragen. Ze nemen genoegen met een depository receipt
zoals je te onzent bij de bank een goudrekening kunt openen
zonder dit goud daadwerkelijk in handen te krijgen. Dit systeem
is vorig jaar tijdens een hearing van de CFTC aan de orde
geweest.
Zie
deze link.
Maar zegt GATA “dit is aan het veranderen”. Er
wordt meer en meer goud onttrokken aan “de schuilkelders” in
Londen en New York. De Russen begonnen hiermee al in Augustus
2005 toen vermoedelijk daardoor de prijs van het goud omhoog
sprong. De Aziaten zijn al geruime tijd via derden kanalen
doende (RB) en laatstleden heeft “onze vriend” Hugo Chavez van
Venezuela eveneens z’n goud opgeëist. Je ziet thans dan ook de
goudvoorraden in de Westerse wereld afnemen en juist groeien in
de landen die in ontwikkeling zijn.
Wat volgens GATA nodig is om aan deze goudfraude
een eind te maken, is wereldwijde publiciteit. Aan de kaak dient
te worden gesteld:
-
dat er geen officiële goudreserve rapporten zijn inzake
lease of swap transacties
-
dat er plotseling grote veranderingen optreden in de
officiële goudreserve totalen
-
de conflicts of interest die zijn ingebouwd in de
belangrijkste goud- en zilver ETF’s sinds de uitbrengers
(banken) van deze ETF’s ook weer ’s werelds grootste goud en
zilver shorters zijn.
Zie
deze link.
De intussen valide documentatie inzake de
goudmarkt schreeuwt naar de financiële pers:
-
Er bestaan onevenredig grote goud-, zilver-
en rente afgeleide posities door enkele grote banken
opgebouwd die nooit tot stand zouden kunnen komen zonder de
impliciete goedkeuring of steun van in het bijzonder de
Amerikaanse regering
-
Er bevinden zich diverse officiële verslagen,
verzameld en gepubliceerd door GATA die de expliciete
plannen en wensen van de Amerikaanse regering en haar
bondgenoten demonstreren om de prijs van het goud te
controleren en te onderdrukken.
Het meest prangend is de vraag waarom in het
algemeen goud in diskrediet wordt gebracht, een vraag die
eigenlijk nooit wordt gesteld. Sterker, minstens zo opvallend is
dat het goud tot dus ver nog bij benadering niet de inflatie van
de afgelopen 30 jaar heeft ingeprijsd. Dat geldt wel voor olie,
voedsel en andere metalen.
Dus waarom heeft goud geen gelijke tred met de
inflatie gehouden?
GATA’s antwoord: omdat de Westerse regeringen
manieren vonden om de goudvoorraad te doen stijgen zonder dat
het hoefde te worden gemijnd en zonder er afstand van te doen
middels lease afspraken met andere centrale banken (een systeem
waarmee het goud als het ware werd rondgepompt) en het uitgeven
van goudcertificaten tegen goud dat er nooit was. Ook het
uitblijven van een adequaat antwoord kan de financiële pers
worden verweten voor wie dit een basisvraag had moeten zijn.
Hoe frustrerend dit ook moge zijn, verrassend is
het niet, stelt GATA. Uiteindelijk, wie zijn de belangrijkste
adverteerders en berichtgevers in de Westerse financiële pers?
Juist, de regeringen en de marktmanipulators zelf. Bijgevolg
houden journalisten voor aangenomen dat centrale bankiers in het
geheim opereren, vooral waar het goud betreft. Duidelijk is dat
dit systeem medeverantwoordelijk en exemplarisch is voor de
corruptie in de V.S. die de eens vrije markten (onder het mom
van freedom and democracy, RB) om zeep hebben geholpen en
dat geldt zomede voor de verantwoording van onze (Amerikaanse)
regering.
GATA duidde zichzelf aan met de woorden: ‘we
are largely amateurs as we thought we had discovered another
anti-trust violation but it was a while before we perceived that
we were up against the government policy and that most of what
we were discovering had been discovered long ago, at least in
principle, just not well taught, publicized, preserved and made
timely again (we zijn eigenlijk maar amateurs omdat we
dachten op het spoor te zijn van een anti-trust overtreding maar
het kostte tijd voordat we in de gaten kregen dat we te maken
hadden met overheidsbeleid en het meeste wat we ontdekten in
principe al lang bekend was maar niet doordrong, gepubliceerd of
“afgestoft” was).
Tenslotte merkt GATA op dat dit beleid van
geheimhouding en misleiding alleen kan worden doorkruist wanneer
iedereen dit brazen beleid doorziet, als gevolg waarvan
Zwitserland nogmaals moest afhaken door de franc aan “de
eurowilgen” te hangen. Juist op het moment dat Zwitserland dit
bericht bekend maakte kwamen er “ongeïdentificeerde” verkopers
in de markt die duizenden futures contracten dumpten om de
goudprijs te drukken. Het ging hierbij echt niet om het maken
van winst, want anders zouden deze verkopen gefaseerd plaats
hebben gehad. Het moest juist lijken dat met de Zwitserse franc
ook het goud z’n beste tijd zou hebben gehad.
In het kader van GATA’s verzoek dit bericht
zoveel mogelijk wereldkundig te maken, ben ik wederom voornemens
het naar de (nieuwe) president Knot van “onze” nationale bank te
sturen. Misschien komt er nu wel een antwoord. Voorts gaat dit
ook naar de fractievoorzitters van alle politieke partijen en de
financiële media. De onderste steen moet nu maar eens boven
water worden getild. Per slot zien we nu de gevolgen ervan op
ons afkomen in de wetenschap dat “onze” voormalige bankpresident
Duisenberg ook de nodige boter op z’n hoofd had door “ons” goud
tegen rock bottom prijzen te verpatsen om te laten zien
hoe sterk de euro zou worden. Wie gelooft dat sprookje nog?
Robert Broncel
Copyright,
22 september 2011 |
