Header

Columns 2011 Columns 2010 Columns 2009 Columns 2008 Columns 2007 2006 2005 2004

SPROOKJE UIT?
(21 april 2010)
 

Wie laat zich niet graag meenemen door een romantische vergezicht of het vooruitzicht van een grote som geld middels een erfenis of loterij? In dit opzicht zijn uitzonderingen schaars. Het lijkt in elk geval alsof vele beleggers zich liever blind staren op een aantrekkende economie, stijgende bedrijfswinsten en meer bestedingen (VS). De vraag is wel waardoor en waarvan. Immers, de Amerikaanse consument verdient niet meer, de waarde van zijn huis stijgt niet, er is geen sprake van banengroei en het aantal steuntrekkers groeit onrustbarend. Alleen de aandelen zijn gestegen maar dan moet je wel tijdig zijn ingestapt.

 

De essentie

Onze welvaart, verworvenheden en daarmee onze ‘lifestyle’ staan meer dan ooit op het spel. Niemand wil graag de naakte waarheid onder ogen zien. Beleidsmakers weten dat maar al te goed en verklappen uit angst maar weinig. Onze Nederlandse van oudsher calvinistische instelling staat wel enige bezuiniging toe maar in een ‘comfort society’ als de VS is dat veel lastiger. Vandaar de volop draaiende geldpers, ultra laag gehouden rente en manipulatie van nagenoeg alle markten waarbij de edelmetaalmarkt het meest opvalt. Zie ook de link the scam the Feds are running in cahoots with the financial institutions.

 

Hoewel de banken niet meer de kredietklep hebben openstaan en de consument minder geneigd is schulden te maken, doet de staat dat op grote en ontoelaatbare schaal voor ons. Intussen laten we ons dit maar aanleunen zonder de gevolgen voor de toekomst te overzien. Het sprookje van de jaren ’20 blijkt nog springlevend. De generatie uit die tijd is nagenoeg uitgestorven, terwijl de huidige toen nog niet eens in de luiers zat. Daarom is men zich veel te weinig bewust opnieuw prooi te kunnen vallen aan een soortgelijke grootscheepse roofbouw (Kondratieff).

 

Illusie

De Britse econoom Peter Warburton onderstreepte het schuldenprobleem o.m. in een essay ‘Debt and Delusion’ waarin hij schreef dat de ‘leading economies have fallen victim to a dangerous illusion, related to the anarchic development of global capital and credit markets resulting in that both citizens and governments have become heavily addicted to borrowing and no longer care about  the consequences, vertaald: ‘de belangrijkste economieën zijn slachtoffer van een gevaarlijke illusie gelet op de anarchistische ontwikkeling in de internationale kapitaal- en kredietmarkten er toe leidend dat zowel burgers als staten zwaar verslaafd zijn geraakt aan geld lenen zonder zich langer te bekommeren om de gevolgen’.

 

Waarschuwing

Intussen heeft de Bank of International Settlements (BIS) in Basel in een studie getiteld ‘The Future of Public Debt’ de waarschuwing doen uitgaan dat de oplopende staatsschuld van landen als de V.S. (de Fed zit al met $1,7 biljoen onverkochte staatsschuld in de tas!), de U.K., Japan en het merendeel van de eurozone ‘op termijn’ (we take a longer and less benign view of current developments) zodanig onbeheersbaar wordt dat er een obligatiecrisis ontstaat (zie vorige column met titel ‘De Bond Bubble’). Voor een dergelijk instituut is dit een “zware” uitspraak. Alleen drastische bezuinigingen zouden een aanzienlijke rentestijging nog kunnen voorkomen volgens het instituut.

Daarbij komt dat de schuldpositie van de Westerse landen nogal misleidend is omdat de gevolgen van de vergrijzing en de nog niet ingeprijsde sociale zorgverplichtingen een extra wissel op de financiële toekomst trekken. Volgens de laatste calculaties staat er per Amerikaans gezin een totale schuld (inclusief staatsschuld) uit van $444.109,00

Wanneer nu de geldhoeveelheid steeds verder wordt opgeblazen, zal de vlucht uit fiat papier toenemen. Dat is van alle tijden. Die vlucht wordt zichtbaar in een stijging van edelmetaal maar tegelijkertijd ook in een opwaardering van de grondstoffen. Daarmee haal je onverwijld inflatie in huis. In diverse Westerse landen w.o. de V.S. en U.K. nadert de schuld richting het BBP of is er reeds overheen (Japan, IJsland), neemt de druk op de “waardevastheid” van de valuta toe. Tegengesteld hieraan dient de prijs van het edelmetaal bijgevolg voortdurend onder druk te worden gehouden, omschreven als marktmanipulatie.

 

Goeie ouwe tijd

Centrale banken zijn sinds 2008 continu doende om een financieel Armageddon te voorkomen. Enerzijds wordt schuld middels de creatie van nieuwe liquiditeiten “weggemasseerd” om het aantal wanbetalingen (defaults) tot een minimum in te perken. Tegelijk worden commerciële banken aangezet om met alle beschikbare middelen een stijging van het edelmetaal met in de slipstream andere grondstoffen (olie) in te dammen. Zodoende wordt een oplettend waarnemer een betrouwbare benchmark van een eroderende valuta ontnomen. In de goeie ouwe tijd bestond er een soortgelijke afspraak tussen de koning en de bisschop in de trant van ‘als jij ze dom houdt, hou ik ze arm!’

 


Bovenstaande grafiek maakt duidelijk dat er al  sinds ‘00 sprake is van één waardevaste valuta!


Schoen wringt aan twee zijden

Waar enerzijds de internationale schuldfinanciering steeds meer op de tocht komt te staan, komen er daarnaast nieuwe berichten naar buiten over de manipulatie van het edelmetaal.

 

Klap op de vuurpijl was het naar buiten brengen van ‘de vuile was’ door valutaspecialist en klokkenluider Andrew Mcguire. Nadat hij door de Amerikaanse Commodities Futures Trading Commission (CFTC) last minute van de hearinglijst werd gehaald, voelde hij zich  vrij zijn verhaal aan GATA te doen, de organisatie die al sinds jaar en dag de onderste steen van de edelmetaalmanipulatie boven probeert te krijgen. Deze daad moest hij als gevolg van een “verkeersongeluk” bijna met de dood bekopen. De veroorzaker die met draaiende motor vanuit een zijstraat in hartje Londen met volle snelheid op hem inreed blijkt intussen op het kerkhof te liggen. Deze actie werd in de Britse pers omschreven als een James Bond tafereel.

 

Wat iedereen evenwel van zijn stoel deed vallen, was zijn uitspraak dat de fysieke edelmetaalmarkt nogal ‘losjes’ wordt opgevat. Zijn letterlijke weergave was: ‘it actually means all the paper and the physical metal is when they refer to the physical market, daarmee naderhand doelend op het feit dat er op elke transactie van 100 “broodjes” van 400 ounces (Standard London Delivery) maar één “broodje” beschikbaar is. Je kunt dat vergelijken met de wijze waarop de banken tot voor kort met hun vermogen omsprongen en dat zelfs bij een aanzienlijke lagere ratio zagen verdampen.

 

Grootste fraude aller tijden

Het aanhouden van een gemiddelde reserve van één eenheid terwijl er tegelijk in honderd wordt gehandeld, maakt duidelijk dat hier sprake is van de grootste fraude aller tijden! Bij  afhandeling kan er immers maar in één geval worden geleverd!. Wellicht herinnert u zich nog dat grote Aziatische huizen enkele maanden geleden zonder opgaaf van redenen hun fysieke goudvoorraad uit Londen hebben teruggetrokken. Men zag de bui kennelijk al hangen en wilde geen slachtoffer worden van een mogelijk fysieke gold run. Banque Rotschild had zich reeds in 2005 uit deze markt teruggetrokken, eveneens zonder opgaaf van redenen. De meest waarschijnlijke reden was dat men zich ethisch gezien niet langer in “dit tafereel” kon vinden en evenmin als klokkenluider wenste te fungeren.

 

Ongelooflijke impact!

Wat de nieuwe realiteit gebiedt is dat de huidig aangehouden edelmetaalreserves honderd maal groter zouden moeten zijn om aan de praktische leveringseis te kunnen voldoen. Immers, de partijen (waaronder de meeste gold ETF’s) die als ‘unallocated’ (99%) te boek staan, gaan er wel van uit dat hun goud of zilver niettemin ter beschikking is, terwijl dat gezien de gigantische omvang ten ene male ondenkbaar is. Als er een run op het edelmetaal ontstaat, zijn de gevolgen eenvoudigweg niet te filmen. De edelmetaalprijs wordt de stratosfeer in gelanceerd, terwijl het fiatpapier met dezelfde snelheid wordt afgeserveerd en de chaos resteert.

 

Nu dit bekend is, moest de London Bullion Market Association (LBMA) met de billen bloot. Zo bleek de gemiddelde dagomzet in goud op 20 miljoen ounces of 620 ton (meer dan een vijfde van de mondiale jaarproductie) te liggen. Daarenboven gaan er dagelijks ook nog eens 90 miljoen ounces zilver over tafel. In geld uitgedrukt hebben we het hier totaal over een dagomzet van $6,3 biljoen dollar of een slordige 60% van het Amerikaanse BBP (op jaarbasis).Volgens Jeffrey Rhodes van Standard Bank in Londen mag je deze cijfers inclusief de unmatched orders wel met de factor drie vermenigvuldigen. Duidelijk is dat de edelmetaalmarkt feitelijk by leaps de grootste markt ter wereld is. .

 

Fatale omhelsing

Het betekent dat nagenoeg de gehele account balance  van de LBMA op een IOU - een papieren belofte – berust die nooit kan worden nagekomen! Adrian Douglas van de Market Force Analyses letter en lid van de Gold Anti-Trust Action Committee (GATA) sprak op een openbare hoorzitting van de CFTC van ‘onscrupuleuze oplichting op een ongekende massaschaal’. Hij stelde verder dat als de bullion banks het als unallocated (99%) te boek staande edelmetaal niet kopen, bijgevolg per definitie van de kopende partijen bovendien een “rentevrije lening” wordt ontvangen.

 

Feitelijk is er sprake van een negatieve rente, omdat de klanten wel een fee (exclusief de fake depotkosten) in rekening wordt gebracht. Deze “leningen” zijn ook nog eens gerelateerd aan de prijsindex van het edelmetaal. Dus het laatste wat de bullion banks willen is dat de prijs oploopt, want dan zouden ze bij levering duurder moeten inkopen. Hier helpen de bullion banks “in konghsi” de Fed: een fatale omhelsing! Vandaar die voortdurende enorme short posities op de COMEX in New York. Hiermee is de cirkel helemaal rond!

 

Too big to fail

Hong Kong Shanghai Bank Corp. (HSBC) en JP Morgan zijn de grootste spelers (market makers) op de LBMA met een belang van 95% in de edelmetaalderivaten. Daarmee zijn ze tevens verreweg de machtigste banken ter wereld too big to fail. Maar ook zij zijn bij benadering niet in staat om dit onoverbrugbare tekort van twee miljard ounces goud en negen miljard ounces zilver op te hoesten om aan 100% dekking te komen. Kortom, een vooruitzicht zonder enig uitzicht!

 

Hieronder treft u een overzichtje van de derivatenstaat van dienst van JPMorgan dat een beeld geeft van een eveneens onwaarschijnlijke realiteit in de orde van grootte van zes maal het BBP van de V.S., die doet denken aan de IJslandse IceSafe bank maar dan op wereldschaal. Hierin is 2009 nog niet meegenomen maar zal ongetwijfeld nog verbluffender zijn. Volgende tijdbom?

 

Ongewisse toekomst

Geen der politieke noch commerciële spelers heeft echter belang bij een verdere teloorgang van ons financieel/sociaal/economisch bestel noch via het schuld(rente)front noch via het edelmetaalfront. Maar deze vormen wel de Scylla en de Charibdis waartussen met sterk aanwakkerende wind gemanoeuvreerd dient te worden. Je kunt nog slechts hopen dat de emerging markets ons er weer uit weten te trekken. Zelden is het sprookjesgeloof zo groot geweest en zelden de toekomst zo ongewis!

 

Robert Broncel


copyright, 21 april 2010 

 

 
 

<< vorige

volgende >>

 

 
 

Disclaimer Portefeuille 

Hoewel alle berichtgeving alsmede de fondsprofielen met de grootste zorg worden samengesteld en uitgebracht, kunnen geen waterdichte garanties worden verstrekt. Wel wordt de berichtgeving vanuit eigen bron zowel als van externe professionele research pas na due diligence naar buiten gebracht. De deelnemer is te allen tijde zelf verantwoordelijk voor de opvolging alsmede de aan- en verkoopbeslissingen die hij/zij hieraan ontleent. 

Het portefeuillebeheer blijft onder het ressort van Robert Broncel, waarbij de deelnemer de vrijheid heeft al dan niet opvolging te geven aan de aanwijzingen ter zake. Het kan voorkomen dat door onvoorziene omstandigheden berichten te laat worden opgenomen zonder dat hiervoor verantwoordelijkheid kan worden genomen. Voorts zal de waarde van de portefeuille fluctueren en kunnen er nooit garanties voor de toekomst aan worden ontleend. 

Het intellectueel eigendom van de portefeuille, analyses en copyrights liggen bij Robert Broncel. Verder mag er zonder toestemming NIETS van deze site worden gekopieerd of op de een of andere wijze elders worden weergegeven.

2011 © Robert Broncel