Header

Columns 2011 Columns 2010 Columns 2009 Columns 2008 Columns 2007 2006 2005 2004

NIEUWE CRISES OP DE LOER
(17 april 2009)
 

De steeds verder om zich heen grijpende kredietvlek bergt meerdere crises (omslagpunten) in haar schoot. In dat kader zijn er vanuit het bolwerk van het ‘verstokte’ communisme in Beijing signalen uitgegaan richting The Street - toch het verstokte bolwerk van het kapitalisme - om een eind te maken aan de geldsmijterij. Echter, waar Beijing zich zorgen maakt over de waarde van de dollar, maakt Washington zich meer zorgen over de economie. Hoewel China afhankelijk is van de Amerikaanse opnamecapaciteit van Chinese goederen duidt de Chinese zorg op een bijstelling van de financieel/economische relatie tussen beide grootmachten.

 

Al enige tijd dringen de Chinezen aan op een andere valutaire eenheid als reken- en reservevaluta. Met enige nabuurregio’s zoals Indonesië zijn al afspraken gemaakt in de yuan. Dat is vanuit China bezien een begrijpelijk standpunt. Hiermee zouden ze hun eigen positie aanmerkelijk kunnen verbeteren, zonder hun noest verdiende dollars in een groot zwart gat te zien verdwijnen. Het hete hangijzer voor de Chinezen is hoe lang zij hun munt nog blijven koppelen aan de dollar. Koppeling aan een mandje valuta’s (euro, pond, yen) zou China minder afhankelijk maken van de VS. Immers, het land wordt op deze wijze deels verlost aldoor (waardeloos) Amerikaans schuldpapier op te moeten kopen met alle risico’s van dien.

 

Alle perken te buiten

Nu alle bailouts (gebed zonder eind) + de stimuleringsmaatregelen ($ 800 miljard en niet genoeg) + de opkoop van giftige leningen ($1.000 miljard en niet genoeg!) meegefinancierd moeten worden, hebben de Chinezen grote twijfels. Om de rente laag te houden, nam de Fed geen risico en kocht zelfs voor de achtste keer nieuw uit te geven staatspapier op. Dat betekent dat men niet het risico van een mislukte veiling dorst te nemen. Het recente Engelse voorbeeld van afnemende interesse en oplopende rente bracht een schok teweeg in de UK als ook in de VS. Een overheid die z’n eigen schuld opkoopt is natuurlijk koren op elke molen!

 

Het Amerikaanse ministerie van Financiën heeft met de Fed, het Congres en de FDIC (Federal Deposit Insurance Corporation) intussen een bedrag in de orde van grootte van $ 13.000 miljard uitgeleend, uitgegeven of gegarandeerd. Zodoende wordt de economische teruggang verlengd en het risico van een verder uitdiepende schuldencrisis slechts vergroot. Daarbij lopen de  tekorten schrikbarend op. Volgens het CBO (Congressional Budget Office) worden de tekorten voor dit jaar begroot op $ 1.850 miljard of 13,1% van het BBP en op $ 1.380 miljard (voorlopig!) of 10% van het BBP in 2010. Voor het komende fiscale jaar moet er voor een bedrag van meer dan $ 2.500 miljard uit de kapitaalmarkt worden gehaald. Welke kapitaalmarkt? Over de astronomische financiële gevolgen van de vergrijzing en de ziekenzorg in de nabije toekomst hebben we nu maar meer.

 

Grote buitenlandse (niet nader aangeduide) partijen hebben zich intussen al deels ontdaan van obligaties in Fannie Mae en Freddie Mac, mede gestuwd door een nieuwe ronde van foreclosures (wanbetalingen) in de huizenmarkt, een stijging van 24% in het eerste kwartaal!

 

Pogingen om de economie in de VS en de UK nieuw leven in te blazen lopen te hoop tegen het grote probleem: de reeds volledig geprostitueerde Bond Market  (obligatiemarkt). De onbetaalbare schuld komt voor rekening van de belastingbetaler. Vandaar de revolutionair aandoende TEA (Taxed Enough Already) Parties, die op Tax Day op 15 dezer werden georganiseerd. Gezien de felle reacties hier en daar zal het hierbij vermoedelijk niet blijven.

 

Zo langzamerhand begint ook bij de Amerikaanse belastingbetaler het besef door te dringen dat de tijden van ongelimiteerde consumptie en schulden maken voorbij zijn. Tegelijk eist men dat Washington stopt met de geldsmijterij voordat het land in een totale staat van ‘faillissement’ komt te verkeren! Op de beurs is sprake van een geheel andere ‘outlook’. Maak gebruik van deze dead cat bounce of sucker’s rally gesteund door de banken die ‘in concert’ met betere cijfers komen.

 

Onder de huidige omstandigheden zijn beurskoersen volstrekt irrelevant. Dat blijkt somtijds ook uit de gigantische uitslagen. De poorten naar heftige, neerwaartse beursontwikkelingen met een AEX dik door de 200 en een S&P 500 door de 500 punten staan nog steeds wagenwijd open!

 

Tikkende tijdbom I

Door het overnemen van staatsleningen door de centrale bank verdwijnt het vertrouwen. Immers, dit is de ergste vorm van manipulatie die tot voor enkele jaren geleden zou hebben geleid tot het onmiddellijke ontslag om niet te zeggen tot ‘kruisiging’ van de centrale bankier. Nu wordt deze ‘verplicht tot collaboratie’ met het ministerie van Financiën. Dit alles in de hoop om een totale financiële ineenstorting te voorkomen. Het enige doel dat hiermee wordt bereikt, is uitstel van executie.

 

De woorden van Thomas Jefferson, weet u het nog(?) kunnen dan ook niet luider klinken:

the Central Bank is an institution of the most deadly hostility against the principles and form of our Constitution and deprives the people of their property until their children wake up homeless on the Continent their fathers conquered’. 

 

Om de ernst van de huidige ontwikkelingen verder te onderstrepen worden de laatste maanden tevens buitenlandse valuta’s in het Amerikaanse financiële strijdperk geworpen, althans volgens de ‘minuten’ (verslagen) van de FMOC (Federal Market Open Committee) van de Fed van 18 maart j.l.

 

Hoe is dat in godsnaam nu mogelijk?

 

Tikkende tijdbom II

Dit wordt ‘geregeld’ middels zgn. swaps, weer dat vermaledijde woord, met buitenlandse centrale banken zoals die van de UK, EU, Zwitserland en Japan. Hiermee worden honderden miljarden dollars ‘out of thin air’ (uit het niets) ondergebracht bij buitenlandse banken in ruil voor hun lokale valuta’s. De aldus verkregen buitenlandse valuta’s worden via de balans van de Fed doorgeschoven naar Amerikaanse banken om hun buitenlandse schulden te kunnen financieren. Dus gebruik makend van de reservefunctie van de dollar zien de Amerikanen opnieuw kans hun ‘shit’ te exporteren. Hiermee wordt een nieuwe tikkende tijdbom onder het gehele internationale financiële systeem geplaatst. De financiële ‘creativiteit’ kent werkelijk geen grenzen. Een Amerikaans congreslid noemde dit een round-about bailout.

 

Meer zout

Om nog meer zout in de wond te wijven, merkte PIMCO – het grootste obligatiefonds ter wereld – op dat het bezit van staatsobligaties intussen zinloos is geworden gezien de megaschulden die gefinancierd moeten worden. Aangezien hiertegenover geen enkele zekerheid dan alleen inflatie kan worden geboden, zijn ze de facto waardeloos. Dat is ook de grootste zorg van de Chinezen. Er blijft dan weinig anders over dan in hard assets te gaan.

Het belang van China

China geldt als één der zeer weinige landen zonder staatsschuld maar juist met een enorme buitenlandse valutareserve. Deze kan ook worden ingezet om de locale economische ontwikkelingen te bevorderen zonder schulden te maken! Op deze wijze zal China een voortrekkersrol opeisen. Van de VS noch de EU valt ook maar iets te verwachten.

 

China’s belang

Zulks blijkt onder meer uit de gigantische koperaankopen de laatste tijd. Zo werd er in februari niet minder dan 329.000 ton koper aangevoerd, om het in maart j.l. nog eens ‘dunnetjes’ over te doen met een hoeveelheid van 375.000 ton. De koperprijs is vanaf het dieptepunt al weer verdubbeld. Ook is China bezig voorraden op te bouwen in ijzererts, zink, nikkel, titanium, indium (zonne-energie), rhodium en cobalt (vliegtuig- en ruimtevaartindustrie).

 

Het aantrekkelijke voor China is bovendien dat het op een uiterst efficiënte wijze een deel van de gigantische dollarreserve ad $ 1.950 miljard kan recyclen zonder dat de waarde van de eigen munt – de yuan – stijgt, terwijl het de eigen industriële revolutie mede veilig stelt. Voorts werd gezien de afnemende vondsten in de mijnbouwsector, het terugdraaien van de productie alsmede van investeringen slim geanticipeerd op een hogere koperprijs in de torkomst. Voorts heeft China om dezelfde reden het IMF laten weten eveneens grote interesse te hebben in de voorgenomen goudverkoop door dit fonds.

 

Het grootste belang van China is evenwel om de groeispurt er in te houden. Ja, er is sprake van een groeivertraging richting 6,1%. Duizenden bedrijven zijn intussen stilgelegd, waardoor de werkloosheid met 27 miljoen werknemers is toegenomen. Veel kaf is bezig te verdwijnen. De Chinese dynamiek van de laatste 20 jaar kennende zal men niet gaan zitten afwachten zoals bijvoorbeeld in Japan. Het land heeft daartoe de middelen. Het Chinese banksysteem is nu het sterkste in de wereld. De grootste banken bevinden zich in China. De beurs is er sinds november met 50% gestegen. Er is geen land ter wereld waar het financieel/economisch vertrouwen ondanks de huidige groeivertraging zo groot is als juist in China. Begrijpelijk dat dit z’n uitstraling op de rest van Azië niet mist, Japan daargelaten.

 

(Hyper)inflatie op termijn als sluitstuk

Hoewel de meesten onder ons meer nog deflatie dan inflatie vrezen, schuilt het inflatiegevaar in de ongekend oplopende liquiditeit in samenhang met de sluimerende situatie op de grondstoffenmarkt. Door het teruglopende aanbod ontstaan er op enige termijn scheve marktverhoudingen met een oplopende prijs tot gevolg. Zoals de oplopende olieprijs vorig jaar heeft aangetoond, zullen prijsverhogingen in de grondstoffensector te allen tijde worden doorberekend in de eenheid van product.

 

Vergeet niet dat de krediet’bubble’ het gevolg was van het stimulerend beleid van de Fed in de jaren na 9/11. De nu nog lagere rentes en nog meer papieren liquiditeiten in de markt kunnen niet anders dan de volgende ‘bubble’ tot ontbranding brengen. Onder deze dreiging blijft edelmetaal het meest kostbare bezit.  

 

Kortom, the inconvenient truth dreigt een steeds grotere reikwijdte te krijgen. We zullen ons in de toekomst dienen voor te bereiden op veel meer change anders dan Obama’s change lief is!  We kunnen slechts hopen dat realiteitszin uiteindelijk zal weten te zegevieren.

  

Robert Broncel

 


copyright 17 april 2009

 

<< vorige

volgende >>

 

 
 

Disclaimer Portefeuille 

Hoewel alle berichtgeving alsmede de fondsprofielen met de grootste zorg worden samengesteld en uitgebracht, kunnen geen waterdichte garanties worden verstrekt. Wel wordt de berichtgeving vanuit eigen bron zowel als van externe professionele research pas na due diligence naar buiten gebracht. De deelnemer is te allen tijde zelf verantwoordelijk voor de opvolging alsmede de aan- en verkoopbeslissingen die hij/zij hieraan ontleent. 

Het portefeuillebeheer blijft onder het ressort van Robert Broncel, waarbij de deelnemer de vrijheid heeft al dan niet opvolging te geven aan de aanwijzingen ter zake. Het kan voorkomen dat door onvoorziene omstandigheden berichten te laat worden opgenomen zonder dat hiervoor verantwoordelijkheid kan worden genomen. Voorts zal de waarde van de portefeuille fluctueren en kunnen er nooit garanties voor de toekomst aan worden ontleend. 

Het intellectueel eigendom van de portefeuille, analyses en copyrights liggen bij Robert Broncel. Verder mag er zonder toestemming NIETS van deze site worden gekopieerd of op de een of andere wijze elders worden weergegeven.

2011 © Robert Broncel