Algemeen
De vaste lezer van mijn columns weet
intussen wel hoe laat het is, ook al verkeert de day
of reckoning vooralsnog in nevelen. Deze leek zich
aan te dienen na de val van Lehman in 2008 maar werd
destijds met een buitengewone krachtsinspanning afgewend
waartoe werkelijk alle “onoirbare” middelen geheiligd
bleken. Als antwoord op een definitieve koopkrachtomslag
werd een Strategische Portefeuille bijgevolg meer dan
opportuun.
Doordat de banken het krediet als vliegwiel van de
economie om zeep hadden geholpen, probeerden de centrale
banken dat euvel met geldverruiming en voortdurende
marktmanipulaties – met name lage rentes (met afnemende
risicopercepties tot gevolg!) en “geminimaliseerde”
edelmetaalprijzen (vanaf september 2011) in het kader
van de valutastabiliteit – te compenseren. Hierop liet
de Strategische Modelportefeuille vanaf 2009 (start QE)
aanvankelijk zelfs een dalend patroon zien. Terwijl bij
een feitelijke omslag het beeld evenwel precies
omgekeerd zou zijn geweest.
Nu alle ‘dope’ nagenoeg is uitgewerkt, lijkt er sprake
van enige bezinning te komen en zelfs van een verkapte
kentering(?) na de verkiezing van Donald Trump tot
president. Geplande renteverhogingen zullen het
onderliggende probleem juist verder aanscherpen. Voor
een compleet en gedetailleerd beeld per sector leest u
alles in de Portefeuille en daarbij per fonds tevens hoe
te handelen. Dit vraagt geen grote vermogens en is
geschikt voor zowel kleinere en grotere (professionele)
beleggers.
Gevoed door de vooralsnog lage rente blijkt de economie
hier en daar weer wat aan te trekken, met ons landje
thans in een voortrekkersrol maar dit vormt geen
uitgangspunt voor een herstel van de wereldeconomie en
evenmin voor een hogere beurs. Sterker, deze is in feite
afhankelijk van een gezond fundament en niet van een
‘till the bone’ door schuld uitgewoond en vergiftigd
mondiaal monetair systeem tot ruim driemaal het mondiale
BBP ad $227 biljoen (bron: Weiss Research).
Gelet op het behoud van de koopkracht als prioriteit 2.0
is het voor de belegger – individueel en professioneel –
zaak hierop zo goed mogelijk voorbereid en ingespeeld te
zijn waarin basisbehoeften als water, voedsel, groene
energie* én koopkracht buiten een dak boven het
hoofd, centraal staan .
Vanuit deze situatie verdient het aanbeveling uw eigen
portefeuille kritisch tegen het licht van de
Strategische Modelportefeuille te houden en hiermee zo
nodig aanpassingen aan te brengen. Bij twijfel of
onzekerheid kan een ieder mij kosteloos consulteren dan
wel om zijn/haar portefeuille te laten doorlichten.
Noodzaak is afstand te nemen van “de waan van de dag”.
Meer dan ooit verkeert de beurs in een ‘
unchartered dangerous territory’. Dat is het gevolg van
het ruime monetaire beleid en de hieruit voortvloeiende
beursoploop die geen gelijke tred heeft weten te houden
met de macro-economische ontwikkelingen. Sterker, er is
sprake van een steeds grotere disconnectie tussen het
beurssentiment (marktperceptie) en de financieel/
economische onzekerheden.
Als gevolg van de in het verschiet liggende
ontwikkelingen, durven de meeste bedrijven het nog niet
goed aan om in kapitaalgoederen te investeren om op die
wijze hun productiviteit en winstmarge te verbeteren.
Gemakshalve worden liever de eigen aandelen met goedkoop
geleend geld opgekocht om de aandeelhouders aan zich te
binden. Daardoor stijgt weliswaar de winst per aandeel
maar dat is meer schijn dan werkelijkheid omdat de
winstpotentie als zodanig niet groeit. Bovendien vinden
deze ‘buy backs’ (dikwijls met geleend geld!) plaats op
een moment dat de koers op een ‘all time high’ staat. De
‘corporate debt’ staat intussen op een stand van bijna
ruim $11 biljoen (bron: Weiss Research) of op circa de
helft van het Amerikaanse BBP. Zodra de rente stijgt
zullen er vele slachtoffers vallen!
Indicatoren
De door Dr. Robert Shiller ontwikkelde CAPE (Cyclically Adjusted
Price-to – Earnings) Ratio gemeten over een 10-jarige periode vertoont al sinds
langere tijd een stijgende tendens. Dat kan alleen wanneer de koersen op grond
van verbeterde vooruitzichten stijgen of de winsten daarmee geen gelijke tred
weten te houden maar dat gebeurt nú gelijktijdig. Als gevolg hiervan ligt de S&P
mediaan met bijna 30 al sinds 2010 (begin QE) ver boven het historisch
gemiddelde van 16. Op grond hiervan zou de Dow eerder rond het niveau van 11.500
punten moeten bewegen, gelijk aan een koersdaling van bijna 50%. Een dergelijke
CAPE stand heeft zich maar tweemaal eerder voorgedaan met in beide gevallen
desastreuze gevolgen. |