Deze quotes laten aan duidelijkheid weinig over.
Beter laat dan nooit maar dit maakt klipp und klar dat we
(uitgezonderd de lezers van mijn column) aldus jarenlang bij de
neus zijn genomen, ook al is het voor de financiële
“beleidsmakers” vooralsnog business as usual om geen
slapende honden wakker te maken.
Deze quotes gelden niet alleen de Verenigde
Staten maar uiteindelijk de gehele wereld. Wel kan de V.S. als
“hoedster” van de wereldreserve valuta als accountable
worden gehouden voor de grootste koopkrachtroof ooit in de
wereldgeschiedenis, waartoe Greenspan zelf de aanzet heeft
gegeven! Met deze earth quake, die er toe zal
leiden dat miljoenen mensen tot de bedelstaf zullen worden
veroordeeld, is geen enkele misdaad vergelijkbaar!
Al in 2012 had ex-presidentskandidaat Ron Paul
in een interview op Bloomberg verklaard “dat de financiële
crisis het intellectuele bankroet van ’s werelds centrale
bankiers volledig had blootgelegd en vervolgens “en het
ongelimiteerd geld bijdrukken geenszins tot ongelimiteerde
welvaart heeft geleid”.
Was het niet dat de Fed in 1913 was opgericht om
juist een eind te maken aan de periodieke financiële crises die
zich te pas en te onpas in de 19e eeuw hadden
voorgedaan? Echter, het nu vigerende tweesporenbeleid om
enerzijds zorg te dragen voor een evenwichtig groeiende economie
en anderzijds voor prijsstabiliteit leidde ook tot een
mission impossible. Zo kon het Lehman débâcle in 2008
allerminst worden gekeerd en deed de Fed daarop alles, waartoe
een centrale bank juist niet in het leven was geroepen:
het opblazen van de geldhoeveelheid (QE) tot een
astronomische hoogte van $4,500 miljard. Dat alles
in minder dan 10 jaar!
Hiermee diende de rust op de financiële markten
w.o. de beurs en de vastgoedmarkt te worden hersteld. Tevens was
de inzet van QE en zero rente bedoeld om inflatie te
bewerkstelligen. Immers, schulden doen de inflatie verdampen.
Niet ten onrechte heerste de vrees dat de ingestorte economische
groei deze schulden nooit meer zou kunnen inlopen. Intussen is
de situatie nu dramatisch verslechterd in plaats van verbeterd.
Maar waarom zouden we onze koopkracht ueberhaupt
willen laten verdampen? Waarom zouden we straks voor het zelfde
product of dienst meer willen betalen? Wel, een beetje inflatie
heeft ook te doen met de omloopsnelheid van het geld. Zodra deze
zich in een opwaartse spiraal bevindt, is er ook sprake van meer
economische activiteit. Een beetje inflatie impliceert eveneens
dat je je aankopen niet gaat uitstellen. Inflatie zet je aan tot
lenen daar je dan je lening aflost met geld dat minder waard is.
Ook dat stimuleert de economie. Maar zonder inflatie correctie
worden de spaarders en pensioenfondsen geraakt die aan het eind
van de rit minder koopkracht overhouden of een slang die in
eigen staart bijt.
Voor de Fed resteert nu de vraag om “hun missie”
ernstig te heroverwegen nu $4,5 biljoen aan schuldopname in
minder dan tien jaar zelfs niet heeft kunnen leiden tot
noemenswaardige inflatie. Bijgevolg bevindt de Fed zich op een
hellend vlak maar dat geldt evenzo de ECB, BoE, de BoJ of de
Zwitserse nationale bank. Kortom, zijn deze banken daarmee
intussen ook niet tot ‘babarian relics’ verworden om met
Greenspan te spreken? En welke waarde bleken de voorspellingen
van de Fed te hebben die in 2008 geen recessie(!) zag aankomen
of een groei in januari 2011 ad 3,7% die op amper 2% bleef
steken en later in 2012 niet verder kwam dan een magere 1,6% en
ook nu nauwelijks boven de 2% uitkomt. Kritiek op dit soort
voorspellingen? Men kijkt er van weg, want het gaat intussen
economisch toch weer beter?
De Bank of International Settlements (BIS), het
tamelijk obscure in Basel zetelende instituut dat wordt
aangeduid als de centrale bank der centrale banken, dorst het
aan in haar jongste jaarverslag te spreken van ‘a rebound in
global growth’ maar ook: ‘GDP may soon revert to
long-term average levels after the sharp improvement in
sentiment over the past year’. Ofwel, de BIS is
geenszins overtuigd of deze opleving wel sustainable zal
blijken. Opvallend is ook dat het derivatencircus met een
geschatte omvang van ruim meer dan $1.000 biljoen volledig
buiten beeld is gebleven die “de ravage” dan sterk kan
versterken. Om die reden verschanste de BIS zich uit
voorzichtigheid tegelijkertijd maar liever achter een viertal
bedreigingen:
|