De vaste lezer van mijn columns weet intussen wel
hoe laat het is, ook al verkeert de day of reckoning
vooralsnog in nevelen. Deze leek zich al aan te dienen na de
val van Lehman in 2008 maar werd toen met een buitengewone
krachtsinspanning afgewend waartoe werkelijk alle onoirbare
middelen geheiligd bleken. Als antwoord op een definitieve
koopkrachtomslag werd een Strategische Portefeuille meer dan
opportuun.
Doordat de banken het krediet als vliegwiel van
de economie om zeep hadden geholpen, probeerden de centrale
banken dat euvel met geldverruiming en voortdurende
marktmanipulaties – met name lage rentes en geminimaliseerde
edelmetaalprijzen in het kader van valutastabiliteit – te
compenseren en liet de Strategische Modelportefeuille vanaf 2009
(start QE) aanvankelijk een dalend patroon zien. Echter, bij een
feitelijke omslag zou het beeld destijds evenwel precies
omgekeerd zijn geweest.
Nu alle ‘dope’ nagenoeg is uitgewerkt, lijkt er
sprake van enige bezinning te komen en zelfs een verkapte
kentering na de verkiezing van Donald Trump tot president. Dat
zal straks blijken niet meer dan een ‘hoax’ te zijn.
Renteverhogingen zullen het onderliggende probleem juist verder
aanscherpen. Voor een compleet en
gedetailleerd marktbeeld per sector leest u alles in de
Portefeuille en daarbij per fonds tevens hoe te handelen.
Gevoed door de vooralsnog lage rente blijkt de
economie hier en daar weer wat aan te trekken, met ons landje
thans in een voortrekkersrol maar dit vormt geen uitgangspunt
voor een herstel van de wereldeconomie. Sterker, deze is
afhankelijk van een gezond fundament en niet van een ‘till the
bone’ door schuld uitgewoond en vergiftigd mondiaal monetair
systeem tot ruim driemaal het mondiale BBP ad $227 biljoen
(bron: Weiss Research).
Gelet op het behoud van de koopkracht als
prioriteit 2.0 is het voor de belegger – individueel en
professioneel – zaak hierop zo goed mogelijk voorbereid en
ingespeeld te zijn waarin basisbehoeften als water, voedsel,
groene energie* en koopkracht buiten een dak boven het hoofd,
centraal staan .
Vanuit deze positie verdient het aanbeveling de
eigen portefeuille kritisch tegen het licht van de Strategische
Modelportefeuille te houden en hiermee zo nodig aanpassingen aan
te brengen. Bij twijfel of onzekerheid kan een ieder mij
consulteren dan wel om zijn/haar portefeuille te laten
doorlichten. Noodzaak is afstand te nemen van “de waan van de
dag”.
Meer dan ooit verkeert de beurs zoals aangeduid
in een ‘ unchartered dangerous territory’. Dat is het gevolg
van het ruime monetaire beleid en de hieruit voortvloeiende
beursoploop die geen gelijke tred heeft weten te houden met de
macro-economische ontwikkelingen noch met de schuldgroei.
Sterker, er is sprake van een steeds sterke disconnectie tussen
de economie en het beurssentiment.
Als gevolg van de in het verschiet liggende
onzekerheid, durven de meeste bedrijven het nog niet goed aan om
in kapitaalgoederen te investeren om op die wijze hun
productiviteit en winstmarge te verbeteren. Gemakshalve worden
liever de eigen aandelen opgekocht om toch de aandeelhouders aan
zich te binden. Daardoor stijgt weliswaar de winst per aandeel
maar dat is meer schijn dan werkelijkheid omdat de winstpotentie
als zodanig niet groeit. Bovendien vinden deze ‘buy backs’
(dikwijls met geleend geld!) plaats op een moment dat de koersen
op een ‘all time high’ staan. De ‘corporate debt’ staat nu op
bijna $3 biljoen (bron: Weiss Research).
De door Dr. Robert Shiller ontwikkelde CAPE (Cyclically
Adjusted Price-to – Earnings) Ratio gemeten over een 10-jarige
periode vertoont al sinds langere tijd een stijgende tendens.
Dat kan alleen wanneer de koersen op grond van verbeterde
vooruitzichten stijgen of de winsten dalen maar dat gebeurt nú
gelijktijdig. Als gevolg hiervan ligt de S&P mediaan met ruim 28
al sinds 2010 ver boven het historisch gemiddelde van 16. Op
grond hiervan zou de Dow eerder rond het niveau van 11500 moeten
bewegen, gelijk aan een koersdaling van ruim 40%. Een dergelijke
stand van zaken heeft zich maar tweemaal eerder gemanifesteerd
met in beide gevallen desastreuze gevolgen.
Tot dusver wordt hieraan in de beleggingswereld
nauwelijks of geen aandacht besteed. Dat heeft te maken met het
beurssentiment dat fnuikend genoeg derhalve bij een onverwacht
negatieve ontwikkeling des te gemakkelijker kan omslaan.
Vooralsnog gaat de belegger er van uit dat er met Trumps
uitlatingen als “toetje” hogere winstvooruitzichten in het
verschiet liggen . Gezien het internationale economische klimaat
kan hiervan vooralsnog geen sprake zijn. Een en ander wordt
middels de onderstaande grafieken meer dan verduidelijkt.
Intussen liggen er meerdere beren op de weg met
als belangrijkste een afnemend vertrouwen in de “kunsten” van de
centrale bankiers, de schuldencrisis en de vooralsnog niet
opgeloste bankencrisis. Voorts hebben de meesten van onze
reguliere beleidsmakers over een breed front aan vertrouwen
ingeboet getuige de opkomst van het populisme in verschillende
landen. |