Header

Columns 2015 2014 2012 2011 2010 2009 2008 2007 2006 2005 2004

DE GRAND FINALE
(22 augustus 2013)
 

Steeds meer onheilspellende tekenen wijzen op de onhoudbarheid van het  huidige monetaire systeem. Voor velen nog ondenkbaar maar voor ingewijden onontkoombaar. Een ongekend wapenfeit is dat de QE trouvaille sinds het op tilt slaan van de bankensector in 2008 tot dusver voldoende houdbaarheid heeft getoond. De veronderstelling dat daarmee de economie weer nieuw leven kon worden ingeblazen (Keynes) bleek evenwel wishful thinking..

 

In de wetenschap dat China nog niet klaar was om de reserverrol van de dollar over te nemen, bleek de monetaire stimulus het “beste” konijn dat de Fed uit de hoge hoed wist te toveren. Teneinde hun veelal aan de dollar gelieerde valuta niet te veel uit de pas te laten lopen werd  deze nieuwe “strategie” in navolging wereldwijd door alle centrale bankiers gekopieerd. Intussen vlakt de wereldeconomie steeds meer af.

 

Aangezien we ons in ‘unchartered territory’ bevinden met alle risico’s vandien, moest de Fed intussen wel een signaal afgeven om de geloofwaardigheid van dit beleid niet nog verder te laten verwateren. Immers, ondanks alle geldinjecties wil het met de economie nog steeds niet vlotten. Met groeicijfers onder de 2% doe je nog niet lekker mee en dan hebben we het nog over gemodificeerde groeicijfers, waarin het gemodificeerde inflatiecijfer ook nog wordt meegenomen. Voorts diende de goudprijs hoe dan ook binnen de huidige bandbreedte van $1.200 - $1.450 te blijven teneinde de dollar “fiduciair” te houden. Dus hoe nu verder? Intussen vindt er topberaad plaats, niet alleen binnen de Fed maar vooral ook op internationaal bancair terrein. Jackson Hole mag dan een jaarlijkse traditie zijn maar dit keer is er meer dan ooit sprake van een crisissfeer. De vraag is wat daarvan naar buiten wordt gebracht. Wellicht niet meer dan een paar dooddoeners zonder de ware toedracht naar buiten te brengen.

 

Rap stijgende Fedbalans

Toen de krediet- en bankencrisis in 2008 uitbrak, werd deze op een enkeling na niet voorzien. Vervolgens werd de indruk gewekt dat deze crisis eenvoudigweg middels de monetaire verruiming zou kunnen worden gepareerd. Achteraf bleek dit als vliegen met betonnen vleugels dat vooral veel brandstof (papier!) vergde. De Fedbalans is sinds die tijd met een ruime factor 3,5 verzwaard naar ca. $3.650 miljard, terwijl deze in een steeds strakker tempo doorstijgt. Met de opkoop van $85 miljard per maand komt er elk jaar ruim $1.000 miljard of een slordige $1 biljoen bij. Tel je daarbij de ongedekte verplichtingen op dan beweegt de schuld zich richting $65 - $70 biljoen. Een dergelijke schuld kan met geen enkele BBP groei meer worden ingelopen, anders dan door bijdrukken. Een soortgelijk plaatje geldt idem voor de eurozone en Japan.

Aanvankelijk was er vanuit de Aziatische hoek (China en India) veel kritiek op het door de Fed gevoerde beleid. Deze kritiek is intussen totaal verstomd om zoveel mogelijk tijd te winnen om eigen zaken op orde te krijgen. Sterker, teneinde de export als gevolg van een duurdere munt niet in gevaar te brengen, moesten ook deze landen het geldbeleid verruimen. Maar tegelijk werd vol op goud ingezet dat van West naar Oost verdwijnt, terwijl de pers zich hiermee nauwelijks in laat. De redenen kennen we intussen in een door de NSA gecontroleerde “totalitaire democratie”. 

 

Rente

Niet minder belangrijk zijn de inmiddels gemaakte afspraken tussen de Aziatische landen onderling maar ook buiten de regio zoals met Rusland, Australië, Zuid-Afrika en Brazilië om meer in de Chinese munt te handelen, dan wel gebruik te maken van onderlinge valutaswaps. Dit is de eerste aanzet om de dollar op een zijspoor te zetten. De tweede is om zoveel mogelijk Amerikaanse staatspapier te dumpen. Ook dat zorgt voor opdrijving van de rente. Zie hieronder de oploop van de meest gevolgde tienjarige lening die in een paar maanden tijd met 1,2 procentpunten of met ruim 75% is gestegen. Dat impliceert een extra rentelast van $204 miljard (1,2% op $17 biljoen) op jaarbasis. We hebben het dan nog niet over de uitstaande schuld in de lagere echelons (staten en counties) van overheidsschulden.

Let wel, een hogere rente doet de waarde van obligaties dalen (obligatiefondsen hebben intussen een gat van ca. $105 miljard laten vallen), werkt averechts op de beurs tenzij er voldoende economische groei tegenover staat, maakt lenen duurder (hypotheken!) maar is gunstig voor pensioenfondsen en de spaarders.

 

Crux

In de huidige schuldencontext, waarin met nadruk enige honderden biljoenen aan derivaten meespelen, vormt een oplopende rente een dodelijk elixer dat tot een regelrechte monetaire  meltdown kan leiden.

 

De nieuwe handelspolitiek waarin de Chinese munt binnen een beperkt kader een centrale rol is toebedeeld alsmede de jacht op edelmetaal, samen met India al voor ca. 2.200 ton, vormen een evidente inleiding tot het einde van de reservestatus van de dollar. Nogmaals, tot dusver is China nog niet in een positie deze rol over te nemen maar gelet op de jaarlijkse ‘intake’ van nagenoeg de halve mondiale goudproductie kan zich dat moment al binnen een luttel aantal jaren aandienen.

Mocht het monetaire systeem voortijdig imploderen dan wordt zelfs rekening gehouden met het feit dat goud de rol van de reservefunctie al dan niet tijdelijk overneemt, omdat in een nieuwe valutaeenheid eenvoudigweg nog niet is voorzien.

 

Op het moment dat de dollar z’n reservefunctie verliest, ontvouwt zich het volgende scenario:

 

  • de bond bubble implodeert en de staatsschuld explodeert – de voorboden dienen zich reeds aan

  • de sterke waardedaling van de dollar ofwel een sterke daling van de koopkracht en een even sterke stijging van het prijsniveau, daar de import niet langer “gratis’ is

  • daar alle centrale banken ter wereld in de voetsporen van de Fed zijn getreden zullen hogere rentes met (hyper)inflatie/deflatie wereldwijd toeslaan

  • bij gebrek aan adequate middelen brokkelt het Amerikaanse defensieschild  wereldwijd snel af als gevolg waarvan locale geopolitieke instabiliteiten gemakkelijk kunnen uitgroeien tot internationale conflicten.

Comex

Hoewel het boven geschilderde scenario nog wel even op zich kan laten wachten kan zich tussentijds een directe aanleiding op een ander terrein aandienen. Volgens diverse rapporten lopen de kelders van de COMEX (Commodity Exchange) in rap tempo leeg. De drie grootste spelers – HSBC met 3,5 miljoen ounces, ScotiaMocatta met 2 miljoen ounces en J.P. Morgan met nog slechts 100.000 ounces – zien de bodem in zicht komen. Daarmee verliezen ze hun marktgrip met het risico van een regelrechte blow-out van deze “papier”beurs

 

Het markeringspunt van deze verraderlijke omslag lag waarschijnlijk al bij het verzoek van de Bundesbank om een deel (300 ton) van hun 1.436 ton uit New York te repatriëren dat werd afgedaan met een spreiding over 7 jaar. Dit was een klipp-und-klare indicatie van een uitgeputte goudvoorraad bevestigd doordat de fysieke uitlevering op dit moment al meer dan 8 weken vertraging oploopt. Geen wonder dat de premies in Azië al tot $40 boven de spotprijs zijn opgelopen. Nogmaals, de Aziaten betalen graag iets meer in hun niet aflatende jacht om zo veel en zo snel mogelijk ounces in de wacht te kunnen slepen.

 

Nixon

Het feit dat goud nu al voor de zesde week op rij in backwardation (spotprijs hoger dan de future prijs) verkeert, geeft het gebrek aan contant fysiek goud aan. Dit fenomeen deed zich eerder voor op de laagtepunten in 1999 en 2008 waarop het edelmetaal fors in prijs begon te stijgen. Bovendien is de gold forward price, de premie die wordt betaald om fysiek goud of zilver zo snel mogelijk uitgeleverd te krijgen voortdurend stijgend. Waar president Nixon op 15 augustus 1971 het goud min of meer voor ‘extinct’ verklaarde, zou hij thans bij leven veel uit te leggen hebben met zijn uitspraak dat ‘the dollar will be as good as gold’. Z’n raadgever was de latere Fed-president Paul Volcker, de “wegberijder” van Alan Greenspan.

Immers, de ontkoppeling had niet alleen tot doel om de gouduitverkoop tot staan te brengen doch via de achterdeur met een lagere dollar tevens de export en daarmee de economie een  boost te geven. Zo blijf je president! Behalve dat Fort Knox op slot ging, de goudprijs aan een dramatische opmars begon, steeg ook de inflatie tot ruim 14% (1979) en kwam er niets terecht van Nixon’s voorspiegelingen. In alle realiteit werd met het ontkoppelingsbesluit de wereld met zwevende wisselkoersen tot gevolg “nogal” om de tuin geleid, zoals dat tot dusver in feite helaas nooit anders is geweest. Henry Ford merkte al in zijn nadagen op: it’s well enough that people do not understand our banking and money system, for if the did, I believe there would be a revolution before tomorrow morning(als de mensen ons bank- en geldsysteem zouden begrijpen, dan zouden we al vóór morgenochtend een revolutie hebben).

 

Robert Broncel

 

 

Copyright, 22 augustus 2013

 
 

<< vorige

volgende >>

 

 
 

Disclaimer Portefeuille 

Hoewel alle berichtgeving alsmede de fondsprofielen met de grootste zorg worden samengesteld en uitgebracht, kunnen geen waterdichte garanties worden verstrekt. Wel wordt de berichtgeving vanuit eigen bron zowel als van externe professionele research pas na due diligence naar buiten gebracht. De deelnemer is te allen tijde zelf verantwoordelijk voor de opvolging alsmede de aan- en verkoopbeslissingen die hij/zij hieraan ontleent. 

Het portefeuillebeheer blijft onder het ressort van Robert Broncel, waarbij de deelnemer de vrijheid heeft al dan niet opvolging te geven aan de aanwijzingen ter zake. Het kan voorkomen dat door onvoorziene omstandigheden berichten te laat worden opgenomen zonder dat hiervoor verantwoordelijkheid kan worden genomen. Voorts zal de waarde van de portefeuille fluctueren en kunnen er nooit garanties voor de toekomst aan worden ontleend. 

Het intellectueel eigendom van de portefeuille, analyses en copyrights liggen bij Robert Broncel. Verder mag er zonder toestemming NIETS van deze site worden gekopieerd of op de een of andere wijze elders worden weergegeven.

2011 © Robert Broncel