Deze vraag is mij reeds ettelijke malen
voorgelegd. Maar meer dan afgaan op uitspraken van “onze”
beleidsmakers kun je niet. Wel om daarin een duidelijke centrale
teneur en tendens te ontdekken. Dan blijkt men ook in die
kringen meer en meer tot het inzicht te komen dat het redden van
de euro tot niet meer leidt dan het dweilen met de kraan open.
Je merkt domweg hoe de vertwijfeling in deze kringen om zich
heen begint te slaan. Zie onderstaande bloemlezing.
EU president Herman Van Rompuy:
“de euro heeft nooit de infrastructuur gehad die deze nodig had.
Dat gaat niet zonder integratie met de Europese Commissie als
federale regering gecontroleerd door het Europese parlement”.
Gekscherend wordt wel gezegd dat de eurozone nooit meer is
geweest dan een lichaam zonder skelet.
Nog één van Van Rompuy: “we leven in een
overlevingscrisis en als we deze niet overleven, overleven we de
Europese Unie evenmin”.
Duits president Christian Wulff:
“ik beschouw de opkoop van enorme hoeveelheden staatsobligaties
door de ECB als wettelijk en politiek discutabel”. Voor
Jürgen Stark als Trichet’s rechterhand was de maat vol en
hij stapte vorige week terstond op.
Deutsche Bank CEO Josef Ackermann:
“het is een publiek geheim dat de meeste Europese banken een
afwaardering van hun portefeuille aan staatsobligaties (PIIGS)
op basis van de huidige marktwaarde niet zullen overleven”.
ECB president Trichet:
“we gaan door een moeilijke tijd heen” (dat is zachtjes
uitgedrukt!).
Prins Hermann Otto zu Solms-Hohensolms-Lich,
vice-voorzitter van de Duitse Bundestag (parlement): “we moeten
overwegen of het voor de EU-zone en voor Griekenland niet beter
is om tot herstructurering van schuld te komen en de euro op te
geven”.
Voormalig kanselier Gerhard Schroeder:
“de huidige crisis maakt overduidelijk dat een monetaire unie
ondenkbaar is zonder een gemeenschappelijke fiscale, economische
en politieke afstemming”.
Kanselier Angela Merkel:
“de huidige crisis is de zwaarste sinds het verdrag van Rome in
1957”. Dat is niet meer dan zout in een open wond wrijven.
Zojuist (ma – 13.15 uur)
komt van Bloomberg: “Germany preparing for Greek Default”.
Eveneens van Merkel: “als de euro valt,
valt Europa en zijn de consequenties schier onoverzienbaar”. Ook
dit is er één voor open doel.
Christine Lagarde, de
nieuwe IMF chef: “de ontwikkelingen deze zomer hebben aangetoond
dat we ons in een gevaarlijke nieuwe fase bevinden”. Dat zei ze
niet als Frans minister van Financiën.
Ook van Lagarde: “er is sprake van een
vertrouwenscrisis die de zaak verergert; deze vicieuze cirkel
dient doorbroken te worden”.
Nog één van Lagarde: “meer bezuinigen legt
een bom onder de economie”.
(om met Kees de Kort te spreken: “meer
smaken dan herstructureren of bijdrukken zijn er helaas niet!!)
Bank of England Governor Mervyn King:
“dealen met een bankencrisis is al lastig maar dealen met een
sovereign debt crisis kent geen antwoord - tipping
point!
Geen eenheid
Tot dusver zijn de meesten tegen een verdere
Europese eenwording. Dat geldt in het bijzonder Duitsland waar
meer dan 75% van de bevolking weinig of geen vertrouwen meer in
de euro heeft en eigenlijk nooit heeft gehad, laat staan in de
onlangs geopperde euro bonds. Merkel weet dit en ook dat ze zich
zelf afserveert indien ze toch op “dweilen” blijft aankoersen.
Day of reckoning
Als het systeem instort zal dit niet zonder
gevolgen voor de wereldeconomie zijn en zal naar verwachting een
financiële tsunami van ongekende omvang teweegbrengen. Tenminste
5 of 6 landen gaan sowieso kopje onder. De meeste Europese
banken kunnen alleen in leven blijven met tomeloos bijgedrukt
geld met een spin-off naar Amerikaanse banken. Dus ook de
Fed dient weer nieuwe drukpersen in te huren. Maar hoeveel er
ook wordt bijgedrukt, op goed moment kun je the day of
reckoning tegemoet zien. Per slot kun je niet blijven
bailouten en al helemaal niet soevereine staten!
Valutaspanningen kunnen tot handelsspanningen leiden (zie
Zwitserland) en deze vervolgens weer tot oorlogsspanningen (de
beste economische drijfveer)
Beursvoorspellingen
John Hussman Ph.D. van het gerenommeerde Hussman
Funds gericht op weinig risico en lange termijngroei zette in
dit kader in een commentaar nieuwe targets voor de S&P
neer. Dat deed onlangs ook Felix Zulauf van het onderscheiden
Zulauf Asset Management vanwege zijn voorspellingen voor 2008.
Hun geschetste uitkomsten liggen in de orde van éénmaal de
boekwaarde van de S&P index en daarmee naar een S&P van ca. 800
punten met een overshoot als gevolg van de penduleswing
naar misschien wel 400 punten. Dit staat te gebeuren wanneer het
vertrouwen volledig wegzakt en de paniek de beurzen in de
heupzwaai neemt.
In gold we trust
In lijn daarmee zou de AEX kunnen uitkomen op een
stand van 180 à 190 of nog een keer de helft hiervan.
Tegelijkertijd zal goud in dat geval in omgekeerde evenredigheid
stijgen naar hoogtes richting $2.700 tot $3.500 per ounce.
Zilver heeft nog een inhaalslag te maken en kan zomaar omhoog
vliegen naar $100 tot $135 per ounce. Bovendien zullen dit
beslist niet de eindstanden zijn! In euro’s durf ik geen standen
aan te geven.
Goed, edelmetaal rendeert voor geen meter maar
geldt dat bijvoorbeeld nog wel voor Amerikaanse Treasuries? In
alle tijden van onbeheersbare monetaire spanningen en
onevenwichtigheden blijkt edelmetaal de beste store of value
te zijn. Dit gegeven is tot dusver nog maar bij een zeer gering
percentage (professionele) beleggers doorgedrongen en ook dit
kan leiden tot een nieuwe soort self fulfilling prophecy.
In de markt zegt men dat nog steeds minder dan 1%
van het totale mondiale belegd vermogen in edelmetaal is belegd.
Dat zal ongetwijfeld te maken hebben met de veel geringere
liquiditeit van “het gouden goedje”. Voor aandelen in de bij het
gestegen edelmetaal sterk achter gebleven edelmetaalfondsen
geldt dat natuurlijk veel minder. Je ziet deze intussen nu
eindelijk (zelfs ondanks manipulatie!) ook bij een dalende beurs
aantrekken. Voorts dreigen de spanningen als gevolg van het
opeisen van de goudreserves in Londen op de gemanipuleerde COMEX
(waar de fractionele reserve van 1% - 2% wordt gehanteerd) de
pan uit te rijzen. Voor JP Morgan als verreweg grootste en meest
actief manipulerende partij kan dit direct het einde betekenen.
Edelmetaal is dan niet meer aan te slepen. Om deze redenen zijn
goud en zilver alles behalve “duur” en is er absoluut geen
sprake van een bubbel.
|