|
is dat de vooruitziende blik in de internationale
financieel/economische pers tot dus ver te weinig aansluit op de
werkelijkheid. De visies variëren van gematigde groei tot een
double dip in het ergste geval. Een dubbele dip dient dan
vooral te worden gezien als een terugvallend groeiscenario
zonder wezenlijke aandacht voor de reële gevaren die ons meer
dan ooit omringen en bedreigen.
Intussen heeft een totale injectie van $3,700
miljard in de V.S. niet meer opgeleverd dan een bij voortduring
verslechterende vastgoed- en arbeidsmarkt, met het parool voor
de consument de hand op de knip te houden. Tot nog toe is
marktonrust uitgebleven en daar is het nu precies om te doen.
Waarom zou je naar buiten brengen dat de koopkracht van het
(fiat)geld volledig wordt “uitgewoond” en in feite niet meer dan
een ideële of fictieve waarde vertegenwoordigt? Wie dat kan
onderschrijven? De centrale bankiers eux-mêmes, omdat ze
de rente als de prijs van het geld hebben teruggebracht naar
nagenoeg niks.
Er is niemand die je kan wijs maken dat er geen
gigantische vraag naar kapitaal bestaat. In tegendeel, de
centrale banken annex centrale overheden hikken enorm aan tegen
de (her)financiering van schuld. Normaal gesproken stijgt de
prijs bij toenemende vraag. Onder de huidige omstandigheden zou
een stijgende rente echter de doodsteek voor de economie
betekenen. Door de geldmarkt middels de drukpers (zonder
onderpand!) te blijven verruimen, is er weer genoeg kapitaal om
de rente laag te houden. Deze “rentefictie” is nodig om ook de
rentebetalingen zo laag mogelijk te houden in verband met de
oplopende staatsschuld.
Intussen zien we naast de toxid schulden
van banken nu ook toxid schulden van staten op de borden
staan. Daar komen binnenkort de schulden van lagere overheden
(staten, counties en steden) bij. Volgens niet bevestigde
bronnen belopen deze al in de orde van grootte van bijna $3.000
miljard dollar. Met al dit schuldgeweld blijft de triple-A
status van de V.S. niettemin onverminderd gehandhaafd, terwijl
de PIIGs-landen om dezelfde reden al flink zijn afgewaardeerd.
Het verschil wordt gemaakt door het autonome gebruik van de
geldpers. De PIIGS als onderdeel van het eurocircuit kunnen dat
niet!
Volgens Harvard professor Niall Ferguson zullen
de Verenigde Staten alleen al dit jaar bijna evenveel “papier”
uitgeven als alle staten in de wereld bij elkaar. Daarvan gaat
ca. 45% naar Defensie. De V.S. hebben immers nog steeds
around the globe militaire belangen.
Voormalig Fed President Alan Greenspan komt nu
eindelijk voor de draad met zijn opmerkingen een eind te maken
aan de belastingverlagingen en het “doordraaien” van geld, omdat
de gevolgen schier onoverzienbaar worden.
Goed voorbeeld doet goed volgen
Al reeds geruime tijd blijkt dat veel
huiseigenaren niet meer hun hypotheek (het huis staat toch
“onder water”) betalen maar er de voorkeur aan geven hun
hypotheekcentjes in een soort après nous le déluge (na
ons de zondvloed) stemming te besteden aan “leukere zaken” als
een bezoek aan een restaurant, de shopping mall of een vakantie.
Volgens schattingen ligt het aantal wanbetalers op een slordige
zes miljoen dus met het “voordeel” dat de consumentenuitgaven
nog enigszins “op peil” blijven. De spaarquote is bijgevolg veel
lager.
In de Wall Street Journal van 18 dezer stond
vermeld dat de totaal uitstaande hypotheekschuld in twee jaar is
teruggevallen van $13,3 biljoen naar $12,6 biljoen of een
verschil van $610 miljard. Hiervan blijkt intussen bij de banken
maar liefs $588 miljard in rook te zijn opgegaan de
veilingopbrengsten niet meegerekend. Slechts $22 miljard of
0.08% is aan de bank terugbetaald. Dit is een veeg teken voor
een besluit inzake opheffing van de renteaftrek in ons land.
Voorts werd opgemerkt dat de residentiële vastgoedwaarde vanaf
de top in 2005 op $13.1 biljoen bijna is gehalveerd naar $6,67
biljoen.
Volgens opgave van de FDIC ligt de totale
leningschuld van huishoudens, bedrijfsleven en overheid opgeteld
thans rond $52 biljoen of wel 360% van het Amerikaanse BBP. In
1930 bedroeg dit “slechts” 260%.
|
