Nog steeds is de dollar verreweg ’s werelds
belangrijkste reservevaluta, een status die tijdens de komende
G-20 meeting in Pittsburg ongetwijfeld opnieuw aan de orde zal
worden gesteld, met name door landen als China, India, Rusland,
Frankrijk (nieuw!), Brazilië en Venezuela. De BRIC-landen
bezitten het gros aan dollarreserves. Zij zien deze reserves
steeds verder wegsmelten als gevolg van een lange periode van
ongeëvenaarde ‘massive quantative easing’ (extreme monetaire
expansie zonder enige dekking). De huidige beurstrend is hiervan
het meest in het oog springend. Immers, liquiditeit zoekt net
als water altijd een heenkomen!
Opvallend daarbij is dat de dollar al sinds 2001
aan het terugvallen is zonder dat iemand zich hierover in het
verleden ernstig bekommerde. Nog opvallender was dat na de
ineenstorting van zakenbank Lehmann vorig jaar de dollar juist
als ‘safe haven’ werd opgezocht, terwijl het goud met bijna een
derde werd afgewaardeerd. Doch toen ging liquiditeit voor alles!
Boeiend gevecht op de COMEX
Thans is de neerwaartse druk op de goudprijs nog
nooit zo groot geweest gegeven het grote aantal ‘short’
contracten dat uitstaat tegenover de eveneens snel groeiende
hoeveelheid ‘longs’ op de Comex (Commodity Exchange) in New
York. Datzelfde geldt trouwens ook voor zilver met een ‘short’
omvang intussen gelijk aan de halve mondiale jaarproductie. De
vraag is nogmaals hoe lang de grote ‘bullion banks’ dit
spelletje (vergelijkbaar met handje drukken op tafel) zullen en
kunnen blijven volhouden in de wetenschap dat je niet een halve
of de hele jaarproductie in de waagschaal kunt stellen. De kans
blijft aanwezig dat de prijs van het edelmetaal nogmaals
kortelings naar beneden wordt gedrukt, maar wederom slechts met
een tijdelijk effect.
Schulden + plus ongedekte verplichtingen
onfinancierbaar
De aanhoudende goudprijsstijging is het gevolg
van het toenemend aantal vraagtekens bij de financiering van:
-
de Amerikaanse tekorten, die voor dit jaar oplopen richting
$2.000.000.000.000 dollar
-
bijgevolg de groei van de Amerikaanse staatsschuld naar
$12.000.000.000.000 dollar
-
de ongedekte verplichtingen op het terrein van de sociale
zekerheid (volgens de National Center for Policy Analyses
gaat het hier om meer dan $17.000.000.000.000
-
de medische zorg die in de toekomst in de orde van grootte
van bijna 90.000.000.000.000 dollar komt te liggen (volgens
een nieuwe schatting).
Alleen al rentetechnisch valt een en ander op
enige termijn niet meer te rijmen en is het bepaaldelijk
opmerkelijk dat de dollarreserve houdende naties nog niet harder
aan de bel hebben getrokken. De enige rem tot dus ver was dat
het mes niet al te snel en te diep in eigen vlees mocht snijden.
Intussen is men naarstig doende deze reserves af te bouwen
middels aankoop van andere valuta’s w.o. de euro maar ook
edelmetaal. Vandaar het oplopen van zowel de euro (hoewel deze
in wezen ook ‘geen knip meer voor de neus’ waard is) als goud.
Om serieus bij stil te staan
HSBC, één van de ‘gold bullion banks’, meldt in
haar jongste rapport dat ‘the sun is setting for the US dollar
as the ultra-loose monetary policy of the US Federal Reserve
forces China and the vibrant economies of the emerging world to
forge a new global currency order’ (de zon gaat onder voor de US
dollar als gevolg van het ongewoon ruime geldscheppende beleid
van de Amerikaanse centrale bank, die China met de ‘vibrerende’
economieën in de opkomende wereld dwingt om een nieuw mondiaal
valutasysteem in het leven te roepen).
Dit rapport gaat verder met ‘it is not so much
that they have risen to our standards; it’s that we have fallen
to theirs’ (het is niet zozeer dat zij ons niveau hebben bereikt
maar veeleer dat wij zijn afgedaald naar hun niveau). Tenslotte:
‘what is occurring is an epochal loss in the relative wealth and
economic power of the old G-10 bloc of rich countries compared
to rising regions in the world’ (wat nu gaande is betreft een
doorslaggevend verlies in de relatieve rijkdom en economische
macht van het oude G-10 blok van rijke landen vergeleken met de
opkomende regio’s in de wereld van vandaag). Deze uitspraken
waren tot nog toe not done!
Zomede betoogt Congreslid Ron Paul, die het
functioneren van Fed binnen het Congres aan de kaak heeft
gesteld in zijn boek ‘End the Fed’, dat de Fed niet alleen
corrupt is maar ook onconstitutioneel en met haar beleid
wezenlijk tot inflatie aanzet en de dollar tot depreciatie
(waardedaling) brengt. Hij zegt verder dat ter voorkoming van
een totale ineenstorting alleen een Gouden Standaard het huidige
financiële systeem zal moeten overnemen. Hiermee wordt in één
klap alles maar dan ook alles véél duurder, tenzij men reeds op
een of andere wijze over goud beschikt! De vraag is slechts wie
wanneer deze kat de bel aanbindt.
China opnieuw ‘de grote roerganger’
De immense geldcreatie in het dollarcircuit baart
de Chinezen als geen ander de meeste zorg vanwege de
waardedaling van de dollar en daarmee nogmaals de
inflatiedreiging. Zij gaan nu zelfs zover door ook hun
onderdanen aan te raden in edelmetaal te stappen, waartoe in
elke agglomeratie retailzaken worden opgezet. De beste
verzekering! U moet zich wel realiseren dat China als
economische machtsfactor in de wereld met een aandeel van net
10% in het mondiale bruto product en zonder een sociaal vangnet
uiteraard nog vrij kwetsbaar is. Daarbij verscheen er een
rapport van de Franse bank Société Générale dat de snelle
groeiontwikkeling in China op goed moment oploopt tegen z’n
eigen bubble. Dat zullen de machthebbers zich aldaar wel
degelijk realiseren maar ook zij hebben op straffe van massale
sociale onrust geen ‘way out’.
De vraag is dan hoe een eind te maken aan de
huidige financiële crisis. Je hoeft daarvoor geen econoom te
zijn. Bij gebrek aan financieringsruimte mede als gevolg van de
oplopende schulden en teruglopende inkomsten vanwege de
kelderende economie – ook al wordt deze thans weer ‘omhoog
gestimuleerd’ – rest Amerika weinig anders dan een schuin oog te
blijven werpen op Zimbabwe. Daarmee is een dollarcrisis
onafwendbaar (zie ook de column van 16 jan. j.l.). Voor de
beleidsmakers is dit het meest voor de hand liggende scenario,
zodat de schulden kunnen verdampen en de inflatie zich in een
ietwat trager tempo kan voltrekken. De algemene verarming slaat
dan eveneens in een iets trager tempo toe!
Beleggers hebben bijgevolg weinig ander
soulaas dan hun vermogens zo veel mogelijk onder te brengen in
een valuta die geen staat zal kunnen bijdrukken, hoezeer ook Ben
Bernanke en Claude Trichet zullen aandringen om vertrouwen te
‘houwen’.
Goudbeleid centrale banken bijgesteld
Op het onlangs gehouden Gold Forum in Denver werd
bekend gemaakt dat de centrale Europese banken in plaats van nog
langer aan de verkoopzijde te staan zich nu aan de koopzijde
hebben gemeld voor 6 – 10 miljoen ounces. Uitgaande van het
gemiddelde à 8 miljoen ounces is dat omgerekend al 260 ton of
ca. 10% van de jaarproductie. Dat is niet niks!
Na eerst goud te hebben verkocht – Duisenberg in
Nederland en Brown in de U.K. tegen de bodemprijs van $260 -
$270 per ounce begin deze eeuw wordt het nu weer teruggekocht
tegen drie keer de prijs (in euro’s) en vier keer de prijs (in
dollars), met uiteraard dank aan de belastingbetaler. De
gestegen goudprijs in alle valuta’s (!) is het gevolg van het
gedaalde vertrouwen in ‘fiat money’, de teruglopende
goudproductie van 81 miljoen ounces in 2001 naar 77 miljoen
ounces in 2008, de beleggersvraag en de stijgende vraag van
centrale banken.
|